Β’, Γ’, Δ’, Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Συμβόλαιο τιμής και αγώνα για την υπεράσπιση της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών
Εμείς, εκπαιδευτικοί που η κυβέρνηση βγάζει σε διαθεσιμότητα με σκοπό την απόλυση, αναπληρωτές που υπηρετούμε για χρόνια την εκπαίδευση σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και τώρα οδηγούμαστε στην ανεργία,εκπαιδευτικοί κάθε ειδικότητας και κατηγορίας που αρνούμαστε να μείνουμε θεατές σε όλα αυτά, περιμένοντας απλά τη σειρά μας, δεσμευόμαστε με αυτό το συμβόλαιο τιμής και αγώνα να δώσουμε με αποφασιστικότητα και μέχρι το τέλος, μέχρι τη νίκη της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών, τον αγώνα για να μην απολυθεί ούτε ένας συνάδελφος. Κανείς δεν περισσεύει, κανείς να μην απολυθεί!
Ποιους έχουμε απέναντι; Μια κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αυτών δηλαδή που........ κυβέρνησαν 40 χρόνια σχεδόν και μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Μια χρεοκοπία που γέμισε τους λογαριασμούς της λίστας Λαγκάρντ κ.λπ. που προστατεύονται, τη στιγμή που φόροι, ανεργία, χρέη και απελπισία έχουν κυριεύσει την κοινωνία. Είναι κυβέρνηση που εκφυλίζει κάθε έννοια δημοκρατίας, ανεξαρτησίας και κυριαρχίας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με απανωτά Μνημόνια που ψηφίζονται χωρίς να διαβαστούν, με το μαύρο της ΕΡΤ, με τη βία των ΜΑΤ. Μια κυβέρνηση που διαβεβαίωνε πριν λίγες βδομάδες διά στόματος Αρβανιτόπουλου ότι δεν θα γίνουν απολύσεις εκπαιδευτικών.
Θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη δουλειά. Η βαρβαρότητα της απόλυσης δεν κρύβεται πίσω από την προπαγάνδα για μεταρρυθμίσεις, αναδιαρθρώσεις, «σωτηρία της πατρίδας». Καμιά πατρίδα δεν σώζεται όταν προστίθενται 2.500 εκπαιδευτικοί και 12.500 δημ. υπάλληλοι συνολικά στο 28% της ανεργίας, από μια πολιτική που δεν μπορεί να διασφαλίσει το μεροκάματο κανενός. Καμιά αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρχει ότι η διαθεσιμότητα δεν οδηγεί στην απόλυση, ειδικά όταν γίνεται συστηματική προσπάθεια να περιοριστούν και να αποκλειστούν όσοι ανήκουν σε κατηγορίες που εξαιρούνται.
Η συζήτηση περί προσόντων, «σκληρού ΑΣΕΠ», αξιολόγησης δεν έχει άλλο στόχο από τον εφησυχασμό, τη διαίρεση, την παθητικότητα και την ηττοπάθεια. Εξάλλου ήδη η κυβέρνηση ετοιμάζει τις λίστες των χρόνια πασχόντων για να μπουν σε διαθεσιμότητα ως «κοπανατζήδες», συγχωνεύσεις σχολείων, νοσοκομείων κ.ά., κατασκευάζει πλασματικά πλεονάσματα εκπαιδευτικών με τις υπεραριθμίες, ετοιμάζεται για μαζικές υποχρεωτικές μετακινήσεις, στοχοποιεί συναδέλφους με αγωνιστική δράση.
Θα υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Οι 2.500 εκπαιδευτικοί, από τους οποίους 355 από τη Θεσσαλονίκη, που μπαίνουν σε διαθεσιμότητα ούτε περισσεύουν ούτε τυχαία βρέθηκαν στην εκπαίδευση. Υπηρετούν για χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση προσφέροντας έργο σε απαραίτητους τομείς της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι 20.000 μαθητές, από τους οποίους 2.000 στη Θεσσαλονίκη, αυτών των ειδικοτήτων φοιτούν σε τομείς κοινωνικά αναγκαίους, γι΄ αυτό και τα ιδιωτικά ΙΕΚ με τις πλάτες της κυβέρνησης τους διεκδικούν σαν πελάτες. Οι 8.000 αναπληρωτές είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία των σχολείων.
Ο αγώνας μας δε γίνεται απλά για την υπεράσπιση του σημερινού σχολείου. Από το σήμερα κρατάμε την απαίτηση για δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα, εργασιακά δικαιώματα, παιδαγωγική και συνδικαλιστική ελευθερία. Θέλουμε όμως ένα σχολείο που θα δώσει απολυτήριο λυκείου σε κάθε νέο των 18, γενική και τεχνική εκπαίδευση με προσανατολισμό στις ανάγκες της κοινωνίας και των νέων, που θα αφουγκράζεται την αγωνία της κοινωνίας για να βγει από τον κύκλο της καταστροφής των Μνημονίων και της χρεοκοπίας. Με απόφοιτους που θα κατανοούν και θα ερμηνεύουν τον κόσμο γύρω τους και θα μπορούν να τον αλλάξουν, θα μπορούν να προσφέρουν και θα έχουν το συλλογικό και δημοκρατικό ήθος για να το κάνουν. Που στο δόγμα που απαντά σε κάθε ερώτηση με τη σωτηρία των τραπεζών, θα αντιτάξουν τη θέση ότι η απάντηση είναι ο άνθρωπος.
Θα υπερασπιστούμε τις δημόσιες υπηρεσίες και το δημόσιο τομέα. Η κυβέρνηση που απολύει τους χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους γιατί θεωρεί το μισθό τους κόστος και τα εργασιακά τους δικαιώματα κακό παράδειγμα για τον ιδιωτικό τομέα, με αυτή την επιλογή ουσιαστικά οδηγεί σε διάλυση μια σειρά από δημόσιες υπηρεσίες. Πιο συγκεκριμένα στο στόχαστρο μπαίνουν οι δημόσιες υπηρεσίες που προσφέρουν στον πολίτη: εκπαίδευση, υγεία, δήμοι, ΕΡΤ κ.ά. Αυτές παραδίνονται στην κερδοσκοπία του ιδιωτικού τομέα με τη λογική: ότι βγάζει κέρδος πουλιέται, αλλιώς απαξιώνεται και κλείνει, «πέφτει μαύρο»… Δεν είναι τυχαίο ότι λίγους μήνες πριν η κυβέρνηση επιχειρήσει αυτό το θανάσιμο πλήγμα στην τεχνική εκπαίδευση καθιέρωσε το λεγόμενο «κουπόνι» (voucher) με το οποίο πληρώνει τις σπουδές των σπουδαστών ΙΕΚ στους ιδιώτες που λειτουργούν σαν εργολάβοι παιδείας!
Ο αγώνας αυτός μας ενώνει με τους μαθητές και τους γονείς τους. Ξέρουμε πολύ καλά πως αν η μαθητική νεολαία δεν έχει πρόσβαση σε μια δημόσια δωρεάν παιδεία, δεν μπορεί να διασφαλιστεί η εργασία των εκπαιδευτικών. Δεν είναι μια μάχη για το βόλεμα μιας συντεχνίας, είναι πάλη για τη σωτηρία ενός πολύτιμου δημόσιου αγαθού: η παιδεία δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε εμπόρευμα. Από την αμορφωσιά και τον αναλφαβητισμό, λειτουργικό ή πλήρη, κινδυνεύει η ίδια η κοινωνία, γι’ αυτό είναι ανάγκη και υποχρέωσή της να διασφαλίζει εκπαίδευση για κάθε παιδί και νέο. Κόντρα στην οπισθοδρομική αντίληψη που βλέπει να περισσεύουν σχολεία να αγωνιστούμε με αυτούς που μπαίνουν στο στόχαστρο αυτών των επιλογών.
Θα παλέψουμε σε συντονισμό με τους εργαζόμενους του δημοσίου που απειλούνται. Από τη λαίλαπα των απολύσεων και της διάλυσης του δημόσιου τομέα δε θα εξαιρεθεί κανένας τομέας. Όσο και αν θολώνει τα νερά η κυβέρνηση είναι φανερό ότι δεν εγκαταλείπει το μνημονιακό στόχο για 150.000 απολύσεις μέχρι το 2015. Θα συνεχίσουμε στο δρόμο του συντονισμένου αγώνα με τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις ομοσπονδίες αυτών των κλάδων.
Η πάλη αυτή μας ενώνει με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Με το ίδιο πολυνομοσχέδιο που ανοίγει ο δρόμος για τις διαθεσιμότητες, ο βασικός μισθός στον ιδιωτικό τομέα καθορίζεται πλέον με υπουργική απόφαση και όχι με συλλογική σύμβαση εργασίας. Ένας τυχαίος υπουργός θα μπορεί με πρόσχημα το ποσοστό ανεργίας ή του ΑΕΠ, δείκτες που οι επιλογές κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ έχουν οδηγήσει σε αρνητικά ρεκόρ, να καθηλώνει το βασικό μισθό, σύμφωνα με όσα επιβάλλει το Σύμφωνο για το Ευρώ του 2010.
Θα κάνουμε ένα αγωνιστικό βήμα μπροστά, προτάσσοντας τη συνάντηση και το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Με πρωτοκαθεδρία των γενικών συνελεύσεων, για να ακούγεται η φωνή των εργαζομένων. Με μαχητικές και αποφασιστικές μορφές πάλης, με πλαίσια διεκδικήσεων στο ύψος των δικαιωμάτων και των αναγκών μας. Όσο πίσω μας πήγε η υπονόμευση της αγωνιστικής διάθεσης από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με κινητοποιήσεις άστοχες ή και αποπροσανατολιστικές, με αποκορύφωμα τη μη κήρυξη απεργίας τη μέρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο-όλεθρος στις 17/7, άλλο τόσο μπροστά μας πήγαν οι μαζικές, μαχητικές διαδηλώσεις, οι συνελεύσεις αγώνα, οι καταλήψεις και οι αποκλεισμοί στις διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα μαζικά και μαχητικά συλλαλητήρια, η μεγαλειώδης απεργιακή συγκέντρωση και πορεία στις 16/7. Είναι φανερός ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε.
Έχουμε μια δύσκολη επιλογή, αλλά η υποταγή στη μοίρα της εξαθλίωσης που μας ετοιμάζουν δεν είναι απλά δυσκολότερη, είναι αβίωτη. Αποφασίζουμε έναν ανένδοτο αγώνα, με όπλο το δίκιο μας, την αλληλεγγύη και την αποφασιστικότητά μας, την πεποίθησή μας ότι υπερασπιζόμαστε κοινωνικά αγαθά και πανανθρώπινες αξίες. Ξεκινώντας αυτόν τον αγώνα θα σώσουμε την αξιοπρέπειά μας, οδηγώντας τον ως το τέρμα θα σώσουμε το σχολείο και την εργασία μας.
Θα παλέψουμε ενάντια στην κυβέρνηση για την ανατροπή της, όπως κάθε ανάλογης που θα διαχειριστεί μια ανάλογη πολιτική.
Δε ξεχνάμε ότι οι απολύσεις, η διάλυση του δημόσιου τομέα και η βαρβαρότητα στον ιδιωτικό τομέα έχουν στόχο την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους που όλο μεγαλώνει και σφίγγει σαν θηλιά την κοινωνία, αλλά και για να χρηματοδοτηθούν οι τράπεζες που μας ρουφάνε το αίμα. Ότι οι αριθμοί των απολύσεων είναι γραμμένοι στα Μνημόνια που υπέγραψαν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ. Δεν αναγνωρίζουμε λοιπόν το χρέος, απαιτούμε την παύση της πληρωμής του και την κατάργηση των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.
Προχωράμε αποφασιστικά με τις αποφάσεις του κλάδου, όπως αποτυπώθηκαν στο πρόσφατο 16ο συνέδριο της ΟΛΜΕ.
Συνεχίζοντας τις κινητοποιήσεις σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενημερώνοντας και ενώνοντας την κοινωνία ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.
Οργανώνουμε τη συμμετοχή στην πανελλαδική κινητοποίηση των αναπληρωτών στις 6/9 στην Αθήνα.
Προετοιμάζουμε το γύρο των Γ.Σ. των ΕΛΜΕ στο πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη με θέμα την πρόταση του συνεδρίου για απεργιακό αγώνα διαρκείας με πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες.
Για τα Δ . Σ . των ΕΛΜΕ
Οι πρόεδροι: Τόδας Γιώργος, Τρανός Τριαντάφυλλος, Ζυμβρακάκη Ελένη, Ζαγανίδης Χρήστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και αντάξια του χώρου, όπου δεν θα θίγεται η αξιοπρέπεια κανενός συναδέλφου, υπηρεσιακού κ.λ.π. παράγοντα με την ελευθερία της γνώμης που δίνει η κοινωνική και ελεύθερη δικτύωση του ιστοχώρου μας.
Ευχαριστούμε
Από το Δ.Σ. ΠΕΤΕΕΜ