«Η ΤΕΕ δίνεται αντιπαροχή στις «σκουριές» της αγοράς!»

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

ΚΛΑΔΟΥ ΤΕ1­ ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ 
Πρ. Δ/νση Ταχ. Αλληλογραφίας: 

Γραφεία: ΟΛΜΕ, Κορνάρου 2 Αθήνα

http://peteem1.blogspot.com/                                          

e-mail:  peteem.te1@gmail.com

Τηλ. Επικοινωνίας: 6977982673 & 6973804297

ΑΘΗΝΑ 23-8-2013

Αριθ. Πρωτ.51

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 «Θα έρθει κάποια στιγμή που η τέχνη θα εξοριστεί για τα καλά από τη ζωή μας, που η επιρροή της πάνω στη ζωή θα είναι μηδαμινή.» 

 Friedrich Hegel, 1770-1831, Γερμανός φιλόσοφος

ΦΩΤΟ: Μαθητές ΕΠΑ.Λ Καινουρίου στο εργαστήριο Συγκολλήσεων. Ο καθηγητής ΔΕ01 μετατάχθηκε ως διοικητικός υπάλληλος (εξαιρέθηκε από τη διαθεσιμότητα-πολύτεκνος)

·         Η επέκταση της μαθητείας δεν συνιστά λύση στην ανεργία, δεν ικανοποιεί το δικαίωμα για εργασία με δικαιώματα, είναι μια «απάτη» των κυρίαρχων μηχανισμών ταξινόμησης των εργαζομένων, στην πυραμίδα της εκμετάλλευσης. Οι επαγγελματικές δεξιότητες είναι αποτέλεσμα των τεχνικών γνώσεων, που μόνο το σχολείο μπορεί να τεχνολογεί με παιδαγωγικούς και ανθρωπιστικούς όρους κάτι που η αγορά δεν μπορεί να έχει αυτόν το ρόλο και μάλιστα για παιδιά αυτής της ηλικίας.

·         Η ενδοεπιχειρησιακή μαθητεία με εσωτερικές τεχνικές σχολές εκπαίδευσης, όπως ήταν του ΟΑΕΔ στα ναυπηγία, της ΔΕΗ, στη ΜΟΜΑ κ.λ.π. τις οποίες έκλεισαν, όπως και τις βιομηχανικές μονάδες δημόσιου και ιδιωτικού τομέα οι ανερμάτιστες ......

πολιτικές των κυβερνήσεων, είχαν τεράστια προσφορά στην παραγωγή μεσαίων τεχνικών αιχμής ενώ τώρα θέλουν να παραδώσουν τη νέα γενιά τσάμπα στους Φούχτερ για τα νέα σκλαβοπάζαρα της γερμανικής Ευρώπης.

·         Γίνεται συρρίκνωση της Δημόσιας Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΟΑΕΔ, κλπ) - όχι προς την κατεύθυνση του ενιαίου και πολυδύναμου σχολείου - με συνεχή μείωση  ειδικοτήτων, με μεταφορά της πρακτικής άσκησης από τα εργαστήρια των ΣΕΚ (Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα) στις «σκουριές» της αγοράς με την υποχρεωτική, μερική και απλήρωτη «μαθητεία» και με είσοδο των ιδιωτών το δημόσιο σχολείο.

·         Τα ΙΕΚ αναδεικνύονται ως οι κατεξοχήν χώροι παρέμβασης των επιχειρήσεων, η δεξαμενή φθηνών εργαζόμενων που θα πιστοποιούνται κατευθείαν από τις επιχειρήσεις και την αγορά.

·          Η αντιπρόταση στην μαθητεία είναι μία: «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤΑΛΥΚΙΑΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ και ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ» - work training school - ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ-ΕΞΟΔΟΥ στο δίκτυο των σχολικών μονάδων του δημοσίου (περισσότερα στο τέλος στις προτάσεις).  

Το σύνολο των ενστάσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας που προβάλλονται για το σχέδιο νόμου για το Νέο Λύκειο και για την Τεχνολογική Επαγγελματική Εκπαίδευση στη δευτεροβάθμια βαθμίδα, έχουν να κάνουν με τις διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν για την ενιαία δομή της δημόσιας εκπαίδευσης και με τελική προοπτική το 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο για όλα τα παιδιά.

Ένα σχολείο που πρέπει επιτέλους να υπάρξει και στη χώρα μας με ενιαιοποιημένη και σταθερή δημόσια τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση σε πολυτεχνική βάση, ένα σχολείο που θα καλύπτει όλες τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών και θα συνδέεται με το στρατηγικό σχέδιο  παραγωγικής οικονομικής ανόρθωσης της χώρας προς όφελος του λαού και του τόπου, κάτι που στο υπό διαβούλευση σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και στη ζώσα πολιτική κατάσταση δεν υφίσταται!  

Ζητήματα που μας απασχολούν χρόνια τώρα και τα οποία θέτουμε κάθε φορά στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου χωρίς όμως να έχουμε ποτέ εισακουστεί, προφανώς διότι οι θέσεις μας δεν απηχούν των οδηγιών και των κανονισμών που επιβάλουν-  οι έξωθεν «εταίροι» - όλα αυτά τα αλλοπρόσαλλα και αποσπασματικά μέτρα που εφαρμόζονται στη ΤΕΕ από την Ίδρυσή της στη χώρα μας.

Δεν μπορεί να καταργούνται σε μια νύχτα κλάδοι, ειδικότητες και μαθήματα (τεχνολογία, πληροφορική, εικαστικά, μουσική κ.α.) χωρίς να έχεις παρουσιάσει η πολιτική ηγεσία καν ένα νέο σχέδιο νόμου για τη ΤΕΕ και στη συνέχεα να επικαλούνται τη δημόσια διαβούλευση για την εκ των υστέρων νομιμοποίηση των όσων έχουν σχεδιάσει σε βάρος της εκπαίδευσης, των μαθητών και των καθηγητών! Δεν μπορείς να θέτεις σε διαθεσιμότητα συναδέλφους ακόμα και του κλάδου μας ΤΕ01 - ειδικοτήτων Υπαλλήλων λογιστηρίου και διοίκησης - χωρίς να έχει καταργηθεί καν ο τομέας τους. Ποιο το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό κριτήριο του διαχωρισμού αυτών των συναδέλφων από τους υπόλοιπους των ειδικοτήτων τους και μάλιστα μετά από 25 χρόνια υπηρεσία ως μόνιμοι εκπαιδευτικοί; Από πότε η εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να γίνουν το υποζύγιο των μνημονίων και των μεσοπρόθεσμων, των δανειστών και των κυβερνήσεων;

       Μας είναι ακατανόητη η ενέργεια να καταργηθεί ο κλάδος των βοηθών εργαστηρίων ΔΕ01 και στο σχέδιο νόμου του υπουργείου να εισηγούνται Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης «ΣΕΚ» (ένας άστοχος τίτλος που προκαλεί σύγχυση), με ειδικότητες που αφορούν καθαρά δεξιότητες και χειρώνακτες εργασίες στις πρακτικές εφαρμογές των εργαστηρίων, που οι συνάδελφοι αυτοί κατέχουν. Παράλληλα οι ΔΕ01 μαζί με το εργαστηριακό προσωπικό θα μπορούσαν να στηρίξουν τα τμήματα ειδίκευσης και κατάρτισης τα οποία με το σχέδιο νόμου παραδίδονται, όπως και οι ΣΕΚ στους ιδιώτες! 

       Η ΠΕΤΕΕΜ δεν συμφωνεί με την θεσμοθέτηση άτυπης κατάρτισης και της κατάργησης των ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ, αντίθετα ζητάμε την αναβάθμισή τους σε Σχολές Τεχνών και Επαγγελμάτων 2/ετούς ή 3/τούς φοίτησης ανάλογα την ειδικότητα, με δυνατότητα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και οι οποίες ανήκουν στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

       Τα επτά βασικά χαρακτηριστικά του σχεδίου για την ΤΕΕ, όπως αυτά καταγράφονται από τα στοιχεία που ήλθαν καλοκαιριάτικα και μέσα σε ένα σαββατοκύριακο στη δημοσιότητα και η κριτική μας στο σύντομο στάδιο της λεγόμενης διαβούλευσης είναι:

       Το πρώτο:  Το διαφημιζόμενο ως Νέο Τεχνικό Λύκειο, που παραμένει ΕΠΑ.Λ, καθορίζει πλέον με απόλυτο τρόπο τον υποβιβασμό και την ιδιωτικοποίηση ακόμα περισσότερο της τεχνικής παιδείας, με τον πολυκερματισμό της σε πολλά επίπεδα δομών, αφού σημαντικό μέρος της θα παρέχεται εκτός του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος. Το μη τυπικό σύστημα φαίνεται ουσιαστικά ανεφάρμοστο στο δημόσιο ενώ ενισχύεται σκανδαλωδώς ο ιδιωτικός τομέας.

       Το δεύτερο: Συρρικνώνονται τα γνωστικά πεδία της ειδικότητας με την καθιέρωση διδακτικών αντικειμένων σε δήθεν νέα μαθήματα (π.χ. Α΄τάξη ΕΠΑΛ), που παραπέμπουν σε project  επαγγελματικού προσανατολισμού και όχι απόκτησης επαγγελματικών  γνώσεων του τομέα που παρακολουθεί ο μαθητής. Παράλληλα τα μαθήματα που αναφέρονται στο σχέδιο νόμου (πρόγραμμα προσανατολισμού) δεν εμβαθύνουν στην τεχνική επιστήμη και τις εφαρμογές του τομέα των ειδικοτήτων αλλά ούτε και μπορούν να χαρακτηριστούν ως διεπιστημονικά και νέα επαγγελματικά μαθήματα που απαιτούνται στην αντιμετώπιση της πραγματικής εφαρμογής τους, που είναι το επάγγελμα στην αγορά εργασίας. Το κενό αυτό θα το καλύψει η μαθητεία των επιμελητηρίων και της ασθμαίνουσας αγοράς;

       Το τρίτο: Ο μη προσδιορισμός των μαθημάτων ειδικότητας  και των στόχων τους στις επόμενες τάξης, όπως και η έλλειψη σαφούς αναφοράς για την εργαστηριακή εκπαίδευση ότι αυτή θα διεξάγεται εντός του ωραρίου λειτουργίας του σχολείου για την εμπέδωση και καλλιέργεια επαγγελματικών γνώσεων και στην απόκτηση δεξιοτήτων (με επαναληπτικές ασκήσεις) των μαθητών, πολύ φοβούμαστε ότι θα γίνει προνόμιο της αγοράς για την ελάφρυνση του δημοσιονομικού κόστους. Οι δε αναθέσεις των μαθημάτων θα γίνουν πάλι «λάστιχο» των κάθε λογίς παραγόντων και συντεχνιών, με τον κίνδυνο νέων διαθεσιμοτήτων. Αλήθεια γνωρίζουν οι συντάκτες του νόμου από εργαστηριακή εκπαίδευση και τι υποδομές διαθέτει το υπουργείο παιδείας και ο ΟΑΕΔ και τις απαξιώνουν έτσι εύκολα; Οι σημερινοί επαγγελματίες της αγοράς από πού έχουν βγει από την μαθητεία; Ποιος ο ρόλος των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων πλέον;

       Το τέταρτο: Μαθητεία. Από τον προμηθέα στον μύθο της σφήγκας συνδεδεμένο με το μύθο των Λαβδακιδών και συγκεκριμένα με εκείνον του Οιδίποδα, ζήλεψε το υπουργείο  να μας μεταφέρει. Αντί να προσδιορίζεται ένα σαφές σύγχρονο πλαίσιο της εργαστηριακής εκπαίδευσης «θεοποιεί» με διάφορες σοφιστείες των εργοδοτικών θεωριών περί μαθητείας και αγοράς εργασίας για την απόκτηση ειδικότητας, ιδιαίτερα σε εποχή που η αγορά εργασίας είναι μη προβλέψιμη σε μια κατεστραμμένη χώρα οικονομικά και παραγωγικά σε όλους τους τομείς.

        Θέλουν να εξαναγκάσουν την μεσαία και φτωχιά ελληνική κοινωνία να υπηρετήσουν τα παιδιά τους ένα σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των πολυεθνικών με απώτερο στόχο τις αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις και ταυτόχρονα αντί πρακτικής άσκησης εντός της δημόσιας ΤΕΕ θα παραδίδουν το μεγαλύτερο μέρος των μαθητών για τσάμπα εργασία στα κάτεργα των Ελεύθερων (ασύδοτων) Οικονομικών Ζωνών, που ετοίμασαν για τις γερμανικές εσχατιές.

       Με ποια δεδομένα σχεδίασαν αυτό το μεταδευτεροβάθμιο έτος μαθητείας, όταν οι μαθητές των ΕΠΑΣ – ΟΑΕΔ που φοίτησαν στο σχ. έτος 2012-2013 μόνο το 50% εξασφάλισε (τυπικά) μαθητεία σε μικρομάγαζα στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Δεν έχουν ως στόχο την ολόπλευρη εκπαίδευση των μαθητών αλλά ούτε και την ολοκλήρωση των δεξιοτήτων τους σε πραγματικό χρόνο. Η σύνδεση σχολείου και αγοράς δεν έχει μόνο ένα πέρασμα που επιδιώκουν οι σοφοί του υπουργείου σε εφαρμογή της συμφωνίας της «Λισαβόνας». Υπάρχει και η άλλη πλευρά ου φεγγαριού, δηλαδή αντί της εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας στις σκουριές της μαθητείας να δημιουργηθούν νέες δομές στη ΤΕΕ, να ενισχυθούν και εκσυγχρονιστούν οι εργαστηριακές υποδομές και να επιμορφωθούν οι εκπαιδευτικοί στα νέα δεδομένα της τεχνικής και της τεχνολογικής επιστήμης. Να καθιερωθούν ανταλλαγές εκπαίδευσης μεταξύ σχολικών μονάδων εντός της χώρας όσο και εκτός. Να υπάρξουν συναντήσεις περιφερειακές μεταξύ εκπαιδευτικών ειδικοτήτων για τον προγραμματισμό και το ενιαίο της διεξαγωγής των εργαστηριακών ασκήσεων.

Εισαγωγή νέων μεθόδων εργαστηριακής εκπαίδευσης με παρεμβάσεις τεχνικής στήριξης και ενημέρωσης στις τοπικές κοινωνίες στις ειδικότητες που λειτουργεί το κάθε σχολείο. Τα σχολικά εργαστήρια μπορούν να γίνουν μικρές μονάδες έρευνας και τεκμηρίωσης αρκεί να δοθούν κίνητρα και προπαντός εμπιστοσύνη στον καθηγητή με την εξασφάλιση ενός δημοκρατικού περιβάλλοντος λειτουργίας και όχι με την δαμόκλειο σπάθη των πειθαρχικών και της τρομοκράτησής τους με τις διαθεσιμότητες-απολύσεις.      

Η μαθητεία στη Γερμανία (ασχέτως αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τον θεσμό) στηρίζεται στη βαριά της βιομηχανία και όχι στον παρασιτισμό. 

       Το μνημόνιο συνεργασίας για την μαθητεία που υπέγραψε η κυβέρνηση με τον κ. Χούφτελ είναι αυτό που θα διέπει το περιεχόμενο του νέου ΕΠΑΛ και όχι οι ανάγκες της χώρας για μια ΤΕΕ που θα υπηρετεί την αξιοποίηση του εθνικού πλούτου και τα μέσα υπέρ του ελληνικού λαού και μάλιστα σε μια εθνικά ανεξάρτητη παραγωγική ανασυγκρότηση και αναδιανομή του  πλούτου με πυρήνα την δημόσια πολυτεχνική εκπαίδευση των όλων. 

       Γιατί δεν έχουν εξεταστεί και άλλοι τρόποι απόκτησης ειδίκευσης και κατάρτισης (αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο); αν αυτό κρίνεται σήμερα αναγκαίο; Αν δεν γνώριζαν οι σοφοί των αμειβόμενων ή μη επιτροπών του υπουργείου γιατί δεν ζήτησαν προτάσεις από τις κλαδικές επιστημονικές ενώσεις το ΚΕΜΕΤΕ-ΟΛΜΕ και άλλων εκπαιδευτικών φορέων; Τι τους εμπόδιζε;

       Το πέμπτο: Τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς που θα τοποθετηθούν στα ΙΕΚ και τις ΣΕΚ; Οι εκπαιδευτικοί που θα καλύψουν αυτές τις μονάδες της άτυπης κατάρτισης, θα προέρχονται από το καθεστώς της διαθεσιμότητας – κινητικότητας; Και όσοι δεν θα αποδέχονται τοποθέτηση θα απολύονται; Θα υπάρχουν οργανικές θέσεις; Ποια σχέση εργασίας θα έχουν σε αυτές οι καθηγητές;

       Το έκτο: Η ανάγκη ειδίκευσης και κατάρτισης που πρέπει να γίνεται στα πλαίσια του εκπαιδευτικού συστήματος σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (κάτι που είχε εξαγγελθεί από όλους) τώρα γιατί παραδίδεται στην αγορά ως προσφερόμενη υποχρεωτική απλήρωτη εργασία διαστρεβλώνοντας ακόμα και την μαθητεία των αναπτυγμένων βιομηχανικών χωρών; Να σημειωθεί ότι εμείς διαφωνούμε με αυτόν τον μονοδιάστατο και αντιπαιδαγωγικό θεσμό. Αυτό είναι το «μπαξίσι» προς τους σχολάρχες που ήδη κατέχουν άδειες Ιδιωτικών ΙΕΚ αφού τους παραχωρούνται αυτοδίκαια άδειες λειτουργίας ΣΕΚ=Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης.

       Τέλος το έβδομο:  Οι οικονομικά ασθενέστεροι μαθητές που επιθυμούν μετά το γυμνάσιο να εργασθούν και παράλληλα να παρακολουθήσουν το νέο επαγγελματικό λύκειο ουσιαστικά αποκλείονται από την εκπαίδευση αφού για να εισαχθούν σε εσπερινό λύκειο θα πρέπει να περιμένουν 5 έτη ώστε να συμπληρώσουν το 20^ο έτος της ηλικίας τους. Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου απαγορεύεται η φοίτηση σε εσπερινά λύκεια σε ηλικίες μικρότερες των 20 χρόνων.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ-ΘΕΣΕΙΣ:

1. Επαναφορά των καταργηθέντων κλάδων, τομέων και ειδικοτήτων και όλων των συναδέλφων.
2. Να υπάρχουν στο «νέο» ΕΠΑ.Λ όλες οι ειδικότητες που αντιστοιχούν σε ΑΤΕΙ-ΑΕΙ.
3. Σε κάθε σχολικό εργαστήριο κάθε κατεύθυνσης πρέπει να υπηρετούν μόνιμοι βοηθοί εργαστηρίων ΔΕ01-Με επαγγελματική εμπειρία.
4. Για το Νέο Λύκειο του σχεδίου. Συμφωνούμε με τις διαπιστώσεις της ΟΛΜΕ και των επιστημονικών ενώσεων με βασικό στοιχείο το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο με πολυτεχνικό χαρακτήρα.
5. Τεχνολογία στο Γυμνάσιο. Να οργανωθεί ως πολυτεχνικό μάθημα ενεργητικού προσανατολισμού και να συγκροτούνται αντίστοιχα εργαστήρια, με την φροντίδα των ΣΕΚ του Δήμου σε ομάδες Γ/σίων που γειτνιάζουν, με έδρα τεχνολογίας και το αντίστοιχο προσωπικό των εργαστηρίων.
6. ΕΠΑ.Λ. Καταθέτουμε τις ως άνω παρατηρήσεις για το σχέδιο νόμου (που δεν ευελπιστούμε ότι θα εισακουστούμε, όπως συνήθως) καθώς και τη θέση μας για την ειδίκευση και κατάρτιση, που είναι η εξής:

α) Δεν δεχόμαστε καμία μορφή της λεγόμενης μαθητείας είτε στο ΣΕΚ είτε στον μεταδευτεροβάθμιο κύκλο και μάλιστα εκτός σχολείου ως απλήρωτη εργασία και άλλων ζητημάτων που έχουν αναπτυχθεί σε προηγούμενα κείμενα της ΠΕΤΕΕΜ, ΟΛΜΕ κ.α.

β) Απαιτούμε τα εσπερινά τεχνικά αλλά και γενικά λύκεια να είναι ανοιχτά σε όλους τους εργαζόμενους μαθητές ανεξαρτήτως ηλικίας.

     7. Σχετικά με το έτος της μαθητείας έξω από το σχολείο αντιπροτείνουμε τα            εξής:

Work training school

α) ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ «ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ-ΕΞΟΔΟΥ» - work    training school εντός των δομών του υπουργείου παιδείας. H φοίτηση σε κάθε ειδικότητα γίνεται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα ολοκληρωμένων πρακτικών ασκήσεων της ειδικότητας. Σε χρονολογημένες ώρες αποπεράτωσης κάθε μιας εντός των σχολικών εργαστηρίων με μίνιμουμ και μάξιμουμ χρόνο εργασίας-εξάσκησης σε κάθε Φύλλο Έργου. Το σύνολο των ασκήσεων καλύπτουν  σε χρόνο εξάσκησης την ειδίκευση κάθε γνωστικού αντικειμένου. Ο σπουδαστής επιλέγει τις ώρες εξάσκησης στα πλαίσια του ημερήσιου ωραρίου λειτουργίας του ΣΕΚ και το πρόγραμμα των εκπαιδευτικών. Δεν μιλάμε για πρόγραμμα μαθητικού ελέγχου (απουσίες) αλλά παρουσιών εργασίας στο σχολικό εργαστήριο. Μπορεί ένα μέρος εξειδίκευσης να γίνεται σε εργασιακούς χώρους του δημοσίου και των κοινωνικών οργανισμών (αν ακόμα υπάρχουν) σε συγκεκριμένες δεξιότητες που απαιτούν εξοπλισμό αιχμής.

β) Στο ετήσιο ακαδημαϊκό πρόγραμμα με συντονιστή τον καθηγητή εργαστηρίου προβλέπεται μέρος ομαδικών πρακτικών ασκήσεων καθώς και ομαδική πτυχιακή εργασία.  

γ) Οι απόφοιτοι του έτους ειδίκευσης να αποκτούν δίπλωμα με αναβαθμισμένα  επαγγελματικά δικαιώματα των Εργοδηγών σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, που τους χορηγείται από το ΣΕΚ=Σχολικό Εργαστηριακό Κέντρο. Θα μπορούν να εγγράφονται απ’ ευθείας στο β’ εξάμηνο των ΤΕΙ στην ειδικότητά τους για να σπουδάσουν στην τριτοβάθμια βαθμίδα κίνητρο για ειδίκευση και διέξοδο ταυτόχρονα, κάτι που το σχέδιο δεν προβλέπει εκτός ενός διπλώματος 4^α αμφιβόλου αξίας στην αγορά εργασίας που δεν υπάρχει.

δ) Οι έχοντας το δίπλωμα του τμήματος ειδίκευσης και κατάρτισης μπορούν να αποτελούν τους εκπαιδευτές τεχνικών εργαστηρίων ύστερα από παιδαγωγική επιμόρφωση στην ΑΣΠΑΙΤΕ.

ε) Τα ΙΕΚ δεν έχουν λόγο ύπαρξης πλέον και σταματάει το εμπόριο για την αγορά εξειδίκευσης.

στ) εντός του έτους ειδίκευσης μπορεί να υπάρχει κύκλος επανειδίκευσης και επανακατάρτισης ανέργων αποφοίτων παλαιοτέρων ετών.    

       Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τη δημόσια εκπαίδευση ως κοινωνικό αγαθό, για δημοκρατία, δικαιοσύνης και αξιοκρατία μαζί με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία για να μην υλοποιηθούν όλες αυτές οι ανορθογραφίες της αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής πολιτικής που διαλύουν την εθνική παιδεία και οδηγεί την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στις «σκουριές» της αγοράς των διεθνών τοκογλύφων της χώρας μας. Πολιτικές, που «σκοτώνουν» τα παιδιά μας ακόμα και για ένα εισιτήριο των δημόσιων συγκοινωνιών ενώ δεν θα τους επιτρέπουν να αποκτήσουν ούτε απολυτήριο λυκείου ενώ απολύουν τους καθηγητές τους για να συμπληρώνουν πιο εύκολα τον πίνακα μια τυφλής θυσίας του ελληνικού λαού.