ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΔΣ ΟΛΜΕ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΣ ΤΩΝ ΕΛΜΕ

                                    

Ο.Λ.Μ.Ε.                               

Ερμού & Κορνάρου 2

ΤΗΛ: 210 32 30 073 - 32 21 255

FAX: 210 32 27 382 – 33 11 338                               

www.olme.gr                                                   

e-mail: olme@otenet.gr                        Αθήνα, 26/1/12

  Οι εξελίξεις γύρω από την κρίση

         Πέντε χρόνια από την εκδήλωση της διεθνούς ιστορικής κρίσης το τέλος του 2007 αρχές του 2008 και μετά από τέσσερα χρόνια ύφεσης, η διάρκεια και αντοχή της διεθνούς ύφεσης, ο ορατός πλέον κίνδυνος εμφάνισης νέας κρίσης πάνω στην εξελισσόμενη ύφεση, η όξυνση της λεγόμενης κρίσης χρέους των χωρών της ευρωζώνης και η υπεροξυμένη μορφή της στην Ελλάδα, αναδεικνύουν μια νέα σχετικά φάση που χαρακτηρίζεται από μια σειρά βαθύτερες διεργασίες και ανακατατάξεις.

         Η μεγάλη ύφεση συνεχίζεται, η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία κινδυνεύει να πέσει σε κώμα, η σχετικά ανεξέλεγκτη κρίση χρέους στην ευρωζώνη, η οικονομική και πολιτική αστάθεια, ζωντανεύουν τον κίνδυνο ενός πτωτικού σπιράλ αβεβαιότητας, μιας αλυσιδωτής χρηματοοικονομικής αστάθειας και πιθανής κατάρρευσης της ζήτησης. Οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης παραμένουν φυματικοί στις χώρες που ξέσπασε η κρίση. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν μιλάνε – για τις χώρες αυτές – για θετικά οικονομικά γεγονότα μιλούν για ...........

ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 1-1,5%. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οικονομία συνέχισε να ανακάμπτει το πρώτο εξάμηνο του 2011, αν και με βραδύτερο ρυθμό σε σχέση με το 2010. Στις αναδυόμενες λεγόμενες οικονομίες – Ινδία, Βραζιλία, Κίνα, Τουρκία - εμφανίζεται επιβράδυνση στους ρυθμούς ανάπτυξης, η ανάπτυξη, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΕΚΤ, αναμένεται να παραμείνει εύρωστη σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

         Δεν παρατηρείται μια αξιοσημείωτη ποσοτική και ποιοτική επιστροφή κεφαλαίων από τον υπεραναπτυγμένο χρηματοπιστωτικό τομέα προς την πραγματική λεγόμενη οικονομία, μια ουσιαστική ποιοτική επανεπένδυση.

  Η κρίση της Ευρωζώνης

         Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η αβεβαιότητα είναι ιδιαίτερα υψηλή. Οι κίνδυνοι για τις οικονομικές προοπτικές στη ζώνη του ευρώ οξύνονται, σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα υψηλής αβεβαιότητας σε βαθμό που να μιλούν ότι η ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκονται «στο χείλος του γκρεμού».

Το σχετικό αδιέξοδο στο οποίο κατέληξε η ΟΝΕ σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου βεβαιότητας για την οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης. Το βάθος και η σοβαρότητα της κρίσης προκαλούν έντονη κοινωνική αντίδραση κατά των μεγάλων τραπεζών και επιχειρήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

         Γεγονός είναι πως με την επιλογή της «οικονομικής διακυβέρνησης» θα διαμορφωθεί ένα ασφυκτικό καθεστώς ελέγχου για την οικονομική πολιτική και, κατά συνέπεια, και τις άλλες πλευρές της εσωτερικής πολιτικής των χωρών -μελών της. Για τις πιο αδύνατες και χρεωμένες, μάλιστα, που ανήκουν στη «δεύτερη ταχύτητα», θα βαθύνει και θα οξυνθεί η άνιση σχέση «αλληλεξάρτησης» τους από τις ηγεμονικές χώρες και πρώτα απ’ όλα της Γερμανίας και των συμμάχων της.

Η νεα κυβερνηση

Με την κυβέρνηση Παπαδήμου το σύστημα επιχείρησε να απαντήσει στη δυναμική της λαϊκής κινητοποίησης ενάντια στην κυβέρνηση Παπανδρέου και την πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ που την οδήγησε στην κατάρρευση. Οι μεγάλες απεργιακές μάχες του Οκτωβρίου με κορύφωση τη 48ωρη απεργία στις 19-20/10/2011 και την παρέλαση του Λαού στην 28^η Οκτωβρίου έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα σε μια κυβέρνηση που είδε ότι η πολιτική συναίνεση, η ιδεολογική τρομοκρατία, η καταστολή και κυρίως ο εκβιασμός της επελαύνουσας φτώχειας δεν κατάφεραν να λυγίσουν την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία.

Η νέα κυβέρνηση που διαμορφώθηκε ερήμην της θέλησης του λαού και πέρα από κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας, αποτελεί αποτέλεσμα πιέσεων των δανειστών της τρόικας και του ντόπιου κατεστημένου με κεντρικό στόχο την υποταγή των εργαζομένων και της κοινωνίας στην καταστροφική και αδιέξοδη πολιτική των μνημονίων.

           

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ 26/10/11

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. (26/10/11), όσο και αν αυτή παρουσιάζεται ως «Εθνική Σωτηρία», δεν παύει να είναι μια συμφωνία με όρους επαχθέστατους για το λαό και τη χώρα, που θα μας καταδυναστεύουν επί χρόνια. Προδιαγράφεται ένας δρόμος που είναι γεμάτος αγκάθια, αφού μονιμοποιεί τη λιτότητα, οδηγεί στην πλήρη καταστροφή του ισχνού κοινωνικού κράτους, στη θεαματική αύξηση της ανεργίας, στην απόλυτη υπονόμευση των ασφαλιστικών ταμείων, των συντάξεων και του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενώ δρομολογεί επιδρομή και λεηλασία της δημόσιας  περιουσίας, υποθηκεύει την κυριαρχία της χώρας, διευρύνει την ύφεση, τη φτώχεια, την υπερφορολόγηση των πιο αδύνατων στρωμάτων.

Πιο συγκεκριμένα με τη συμφωνία αυτή:

-                     Παραδίνεται η χώρα μας στην τρόικα και τους δανειστές της βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο την εξάρτηση. Το άρθρο 10 της συμφωνίας αναφέρει μεταξύ άλλων:  «Πρέπει να ενισχυθούν οι μηχανισμοί για την παρακολούθηση της εφαρμογής του ελληνικού προγράμματος, όπως ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση………Στο πλαίσιο του νέου προγράμματος, η Επιτροπή, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους εταίρους της στην τρόικα, θα συγκροτήσει για τη διάρκεια του προγράμματος επιτόπου εποπτική ικανότητα, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής εθνικών εμπειρογνωμόνων, σε στενή και συνεχή συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα για την παροχή συμβουλών και συνδρομής ώστε να διασφαλιστεί η έγκαιρη και πλήρης εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων».

-                     Δεν αντιμετωπίζεται ούτε το θέμα του χρέους αφού το 2020, μετά από 10 χρόνια λιτότητας και περικοπών, θα βρεθούμε αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις της τρόικας εκεί που ήμασταν το 2009! Το 12^ο άρθρο της συμφωνίας αναφέρει: «Από κοινού με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την ελληνική οικονομία, η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα αναμένεται να διασφαλίσει την απομείωση της σχέσης του ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ με στόχο να φθάσει το 120% έως το 2020».

-                     Το ξεπούλημα της χώρας γίνεται πρόγραμμα για την αποπληρωμή των δανειστών. Σύμφωνα με το 13^ο άρθρο της συμφωνίας: «Η Ελλάδα δεσμεύει μελλοντικές ταμειακές ροές από το πρόγραμμα «Ηλιος» ή άλλα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις πέραν των ήδη περιλαμβανομένων στο πρόγραμμα προσαρμογής για την περαιτέρω μείωση του χρέους της Ελληνικής Δημοκρατίας έως 15 δισ. ευρώ, με σκοπό την αποκατάσταση της δανειοδοτικής ικανότητας του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF)».

-                     Νέα μέτρα χωρίς τέλος με αυστηρή εποπτεία από την τρόικα προβλέπονται στο άρθρο 17: «Όπως αναφέρεται στις εκτελεστικές κατευθυντήριες γραμμές, σύμφωνα με τις πρακτικές του ΔΝΤ, τυχόν νέα (προληπτικά) προγράμματα θα υπόκεινται σε επιβολή αυστηρών όρων. Η Επιτροπή θα ασκεί ενισχυμένη εποπτεία στα οικεία κράτη-μέλη και θα υποβάλλει τακτικά εκθέσεις στην Ευρωομάδα».

-                     Τέλος και σημαντικότερο όλων, το ευρω-μνημόνιο δηλ. το σύμφωνο σταθερότητας θα γίνει άρθρο του συντάγματος, δηλ. λιτότητα και περικοπές για πάντα. Στο άρθρο 26 προβλέπεται η «θέσπιση από κάθε κράτος-μέλος της ζώνης του ευρώ κανόνων σχετικά με την ισοσκέλιση του προϋπολογισμού σε διαρθρωτικούς όρους που να ενσωματώνουν τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης στην εθνική νομοθεσία, κατά προτίμηση σε συνταγματικό ή ισοδύναμο επίπεδο, έως το τέλος του 2012».

Η ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Από τις  προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, κανένας εργαζόμενος, άνεργος, νέος και νέα, κανένας μικρός επαγγελματίας και επιστήμονας δεν άκουσε και δεν αντελήφθη, ούτε ένα μέτρο που θα τον οδηγήσει στη σωτηρία του, που θα τον βγάλει από τα εφιαλτικά αδιέξοδα που τον οδήγησαν μέχρι εδώ.

Η προσγείωση στην αμείλικτη πραγματικότητα δεν αφήνει κανένα περιθώριο ανοχής, κανένα χάσιμο χρόνου, καμία νέα ψευδαίσθηση.

Εκείνο που έχει αλλάξει από τη ψήφιση του πρώτου μνημονίου, είναι ότι τώρα οι εργαζόμενοι έχουμε όλα τα στοιχεία, όλη τη γνώση για να συνειδητοποιήσουμε πολύ καλά ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται τους οδηγούν στην απόλυτη φτώχεια.

Η εμμονή σε πολυχρησιμοποιημένα εργαλεία παλιάς κοπής, όπως αυτά των εκβιασμών και της τρομοκράτησης της κοινωνίας για την έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωζώνη δείχνει τα όρια και τις αντοχές και αυτής της κυβέρνησης.

Η υποτιθέμενη διάσωση του Ευρώ και της Ευρωζώνης εξελίσσεται σε έναν εφιάλτη χωρίς τέλος για τους εργαζόμενους, με χιλιάδες νέες απολύσεις, με νέα σκληρή λιτότητα για τα επόμενα τουλάχιστον 10 χρόνια.  Μας μεταφέρει τελικά σε έναν νέο κόσμο όπου δεν θα είναι δεδομένος, ούτε ο μισθός, ούτε η σύνταξη αλλά και κάθε ίχνος κοινωνικής πολιτικής θα απομακρύνεται ως σκουριά από το νέο μοντέλο κοινωνίας που μας επιφυλάσσουν.

Την ίδια στιγμή ήδη υλοποιούνται τα βάρβαρα αντικοινωνικά μέτρα:

·      Το νέο βαθμολόγιο-μισθολόγιο-φτωχολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων

·      Η εργασιακή «εφεδρεία»-απολύσεις, σε όλο τον δημόσιο τομέα

·      Η πλήρης απορρύθμιση στην αγορά εργασίας, με σκοπό τη δήθεν μετατροπή της Ελλάδας σε εξαγωγική οικονομία με μισθούς των 300-400 ευρώ.

·      Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, και οι ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων.

Τα παραπάνω που έχουν ήδη δρομολογηθεί και ψηφιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και  το νέο μνημόνιο (περίοδος έως και το 2014) επιδιώκεται από τους δανειστές μας, να  περιέχει απίστευτης σκληρότητας μέτρα όπως:

«Εφεδρεία»-Απολύσεις: Προβλέπεται ότι το 2012 θα οδηγηθεί πρόσθετο προσωπικό στην εφεδρεία και την απόλυση σε συνάρτηση με τους φορείς που θα κλείσουν ή θα μειωθούν και την κατάργηση οργανικών θέσεων.

Μισθολόγιο Δημοσίου: Αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο νέων μισθολογικών μειώσεων στη δημόσιο μέχρι το τέλος του 2012 μετά από «αξιολόγηση» της μισθολογικής δαπάνης.

Ασφαλιστικό: Ήδη προωθείται η μείωση επικουρικών συντάξεων.

Φορολογικό νομοσχέδιο: Προωθείται η κατάργηση  όλων σχεδόν των φοροαπαλλαγών που μέχρι σήμερα ελάφρυναν τα λαϊκά στρώματα, ενώ κάθε νοικοκυριό θα υποχρεούται να αποτυπώνει σχεδόν το σύνολο των δαπανών και των αποταμιεύσεων στη φορολογική δήλωση.

Ιδιωτικοποιήσεις: Παραμένει ο στόχος για 35 ευρω δις από ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας έως το τέλος του 2014. Σωρευτικά το ως άνω ποσό θα φτάσει τα 50 ευρω δις έως το τέλος του 2015.

Τράπεζες: προβλέπεται μαϊμού «κρατικοποίηση» όσων τραπεζών δεν πιάσουν το δείκτη κεφαλαϊακής επάρκειας του 10% μέχρι τον Αύγουστο του 2012.Αυτές οι τράπεζες θα εξυγιανθούν υπό τροϊκανή εποπτεία και εν συνεχεία θα επανιδιωτικοποιηθούν.

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Με το  τον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε  "τσουχτερός" θα είναι ο λογαριασμός του 2012 για το λαό μας, καθώς προβλέπονται πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις και περαιτέρω περικοπές δαπανών, σε σχέση με το 2011, συνολικού ύψους 11 δισ. ευρώ περίπου.

Τα φυσικά πρόσωπα (και κυρίως οι μισθωτοί) θα κληθούν να πληρώσουν υψηλότερους φόρους κατά 2,57 δισ. ευρώ εξαιτίας της μείωσης του αφορολόγητου ορίου, των περικοπών στις φοροαπαλλαγές, της έκτακτης εισφοράς και της κατάργησης της έκπτωσης λόγω αποδείξεων.

Η φορολογική επιβάρυνση των ακινήτων θα είναι αυξημένη κατά 2,65 δισ. ευρώ, καθώς μέσα στο 2012 θα πληρωθούν το τέλος ακινήτων, ο ΦΑΠ του 2010 και του 2011, ενώ θα αυξηθούν και οι αντικειμενικές αξίες.

Τα 5,5 δισ. ευρώ θα φτάσουν οι μειώσεις των μισθών, οι περικοπές στις συντάξεις κ.λπ. Το κονδύλι για τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων περιορίζεται κατά 1,57 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2011.

ΤΑ ΒΑΡΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Δραματικά τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής δείχνουν ακόμα και τα επίσημα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας τελευταία.

Η επίσημη ανεργία διπλασιάστηκε από 9% το 2009 στο 18,4% το 2011, στους νέους φτάνει στο 45%, με προοπτική να αυξηθεί ακόμη περισσότερο το 2012.

Οι περικοπές των μισθών μειώνουν την αγοραστική αξία του εισοδήματος των εργαζομένων οι οποίοι περιορίζουν ακόμα και βασικές τους ανάγκες για να επιβιώσουν. Η φτώχεια και η εξαθλίωση κτυπά όλο και περισσότερες ομάδες πληθυσμού. Στα σχολεία παρουσιάζονται ήδη φαινόμενα παιδιών που πεινούν.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, αυξήθηκε το 2009 η συμμετοχή των μισθωτών και των συνταξιούχων στα φορολογικά βάρη σε σχέση με το 2008, ενώ μειώθηκε αντίστοιχα η συμμετοχή των ελεύθερων επαγγελματιών και των επιχειρήσεων. Πιο συγκεκριμένα το 2010 (για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2009) οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δήλωσαν εισόδημα που αντιστοιχεί στο 70,18% του συνολικού εισοδήματος από 68,23% το 2009. Ο φόρος που κατέβαλαν στην εφορία για τα εισοδήματα που δήλωσαν το 2010 αντιστοιχεί στο 55,54% του φόρου που κατέβαλαν όλοι οι φορολογούμενοι (από  52,59%. το 2009).

Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, που αφορούν τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2009 και δηλώθηκαν το 2010 στην εφορία και το φόρο που καταβλήθηκε γι' αυτά από τις διάφορες κατηγορίες φορολογούμενων, όπως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις. Πρόκειται για την περίοδο πριν ξεσπάσει σε όλο της το μέγεθος η κρίση στην Ελλάδα. Από την άλλη οι επιχειρήσεις το 2010 δήλωσαν το 13,03% του συνολικού εισοδήματος έναντι 14,52% το 2009, ενώ κατέβαλαν το 28,67% του συνολικού φόρου έναντι 30,79% το προηγούμενο έτος.

Τις τελευταίες ημέρες η τρόικα και η κυβέρνηση, μαζί με το ΣΕΒ πιέζουν για δραστικές μειώσεις μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να τον φτάσουν σε επίπεδα Κίνας.

Ο ΝΟΜΟΣ 4024/11 ( ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ-ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΟ-ΕΦΕΔΡΕΙΑ)

Με την εφαρμογή του νέου νόμου 4024/11 έγιναν πλέον δυστυχώς τραγική πραγματικότητα οι στοχεύσεις της εφαρμοζόμενης πολιτικής για τη φτωχοποίηση των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων στο δημόσιο, την υπηρεσιακή και βαθμολογική μας καθήλωση, τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων στο δημόσιο μέσω της εφεδρείας, του προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος και των απολύσεων.

Τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων καρατομούνται, οι Δημόσιες Υπηρεσίες διαλύονται, το Κοινωνικό Κράτος εξαφανίζεται. Οι επιπτώσεις από το αυτό το νόμο είναι καταλυτικές:

- Νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο με ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις των αποδοχών μας που ξεπερνούν ακόμα και το 40% φτάνοντας πολύ κάτω από τα όρια φτώχιας. Με ετήσιο καθαρό εισόδημα που ξεκινά μόλις από τις 8.500 €  και μείωση από 20-40%  ανάλογα με το μισθολογικό κλιμάκιο, από τις ήδη χαμηλές αμοιβές των εκπαιδευτικών. Καταργήθηκαν τα επιδόματα των εκπαιδευτικών (εξωδιδακτικής απασχόλησης και διδακτικής προετοιμασίας) που δεν χαρίστηκαν από τις κυβερνήσεις αλλά η χορήγησή τους ήταν αποτέλεσμα των τριών δίμηνων απεργιών των εκπαιδευτικών το 1988, το 1997 και το 2006.

- Βαθμολόγιο που συνδέει ξανά μετά από πολλά χρόνια το μισθό με το βαθμό και την εκπλήρωση των «στόχων» κάθε υπηρεσίας και μια σκληρή αξιολόγηση – χειραγώγηση. Ακόμα όμως και αν περάσει κάποιος αυτούς τους σκοπέλους θα συναντήσει το φραγμό των ποσοστών από τον ένα βαθμό στον άλλο. Για παράδειγμα από τον Β στον Α βαθμό προχωρεί μόνο το 30% αυτών που συμπληρώνουν τα προσόντα του νόμου!

- Ο πέλεκυς της εργασιακής εφεδρείας και των απολύσεων είναι φανερό ότι βρίσκεται και πάνω από τους εκπαιδευτικούς από την λήξη της σχολική χρονιάς, παρά το γεγονός πως εξαιρεθήκαν από το τελικό κείμενο του νόμου. Οι δηλώσεις του Υπουργού Διοικ. Μεταρρύθμισης κ. Ρέππα στη Βουλή για νέες ρυθμίσεις και του εκπροσώπου της τρόικας για αύξηση των απολύσεων.

- Περικοπή στο εφάπαξ αναδρομικά 15% - 20% και μέχρι και 50% στις επικουρικές συντάξεις.

- Νέες φορολογικές ρυθμίσεις με 5.000 αφορολόγητο που θα προστεθεί στην θεσμοθετημένη έκτακτη εισφορά-χαράτσι (1-2% σε όλα τα εισοδήματα) καθώς και το νέο χαράτσι για τις κατοικίες μέσω της ΔΕΗ που ήδη έχει λυγίσει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Πέρα από το γεγονός της πλήρους αντίθεσής μας στο αντιεκπαιδευτικό και αντιυπαλληλικό μισθολόγιο, που μας εξοντώνει μισθολογικά και βαθμολογικά, θεωρούμε αναγκαίο να επισημάνουμε και αρκετές παρενέργειες που προκύπτουν από τις ρυθμίσεις του:

- Η βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτή των άλλων δημόσιων υπαλλήλων. Σε όλες τις προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις οι εκπαιδευτικοί είχαν διαφορετικό βαθμολόγιο που καταργήθηκε με τον νέο νόμο. Δεν είναι αποδεκτή, αλλά θα αποδειχτεί και μη λειτουργική, η βαθμολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών. Το σύστημα προαγωγής από βαθμό σε βαθμό και από κλιμάκιο σε κλιμάκιο, που συνοδεύεται με αξιολόγηση και μετρήσιμους στόχους, είναι αδύνατο να εφαρμοστεί στην εκπαιδευτική διαδικασία.

-Θεωρούμε πως δεν μπορεί να μην αναγνωρίζεται στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς η προϋπηρεσία τους στο δημόσιο σχολείο και να κατατάσσονται στο εισαγωγικό κλιμάκιο και βαθμό.

- Θεωρούμε επίσης απαράδεκτο να μην κατατάσσονται οι ΠΕ εκπαιδευτικοί με 5 ή 6 έτη σπουδών σε ανώτερο κλιμάκιο όπως γίνονταν μέχρι σήμερα.

- Όσον δε αφορά το Επίδομα Ειδικής Αγωγής περιλαμβάνεται πλέον στα «επιδόματα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας». Όμως για να εξακολουθήσει να χορηγείται σε όλους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που υπηρετούν στις δομές της ειδικής αγωγής, είναι απαραίτητο να καθοριστούν με ΥΑ οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησής του.

            - Όσον αφορά το επίδομα παραμεθόριων και προβληματικών περιοχών, στη διευκρινιστική εγκύκλιο που εξέδωσε το Υπουργείο Οικονομικών ερμηνεύει το νόμο διαφορετικά από τα ισχύοντα και χορηγεί το επίδομα μόνο σε όσους εργάζονται σε προβληματικές περιοχές τύπου Α' και όχι σε αυτούς που εργάζονται στις προβληματικές περιοχές τύπου Β'.

Τα παραπάνω ζητήματα ήδη έχουν τεθεί στο Υπουργείο Παιδείας, όμως οι απαντήσεις που δόθηκαν είναι αόριστες για τα επιμέρους θέματα και απορριπτικές για τα αιτήματά μας που αφορούν τα γενικά θέματα του νόμου.

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την κατάργηση του ν.4024/11 και τη συνολική ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ

Με τον πλέον ακραίο τρόπο η Υπουργός Παιδείας μίλησε για το τιμωρητικό και ακραία νεοφιλελεύθερο μοντέλο αξιολόγησης που προωθεί, οδηγώντας όχι μόνο στη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, στη μισθολογική και  βαθμολογική καθήλωση τους, αλλά και στις απολύσεις.

Αποκαλυπτικά τα λόγια της κας Διαμαντοπούλου: «Φέτος θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά, γιατί όσοι καθηγητές και δάσκαλοι δεν συμμετέχουν δεν θα μπορούν να έχουν καμία εξέλιξη»!!. Την ίδια ώρα στα φιλικά μέσα ενημέρωσης διοχετεύεται η «πληροφορία» πως οι επιδόσεις των μαθητών θα καθορίζουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι προφανές ότι παρά το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία και οι τεχνοκράτες του ΥΠΕΠΘ γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης, στοχεύουν ξεκάθαρα μέσα από την καθιέρωση της αξιολόγησης στην απόλυτη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών.

 Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ.Ρέππα για την αξιολόγηση και την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών, την κατάργηση των οργανικών θέσεων με αποφάσεις επιτροπών σε κάθε Υπουργείο αλλά και της «αξιολόγησης» του προσωπικού μέσω ΑΣΕΠ, έπειτα από γραπτές εξετάσεις και συνεντεύξεις, αποκαλύπτουν τα εργαλεία που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για κατάργηση μονάδων και απολύσεις στο δημόσιο, έχοντας συμφωνήσει με την τρόικα τη μείωσης κατά 150.000 δημοσίων υπαλλήλων ως το 2015.

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν έχει μείνει έξω από την επέλαση της «τροϊκανής» πολιτικής.

Η ελλιπής χρηματοδότηση των σχολείων οδηγεί στην προμήθεια πετρελαίου και φυσικού αερίου με το σταγονόμετρο, με ένα μέρος των εξόδων να καλύπτονται από τους γονείς.

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ετοιμάζει νέες συγχωνεύσεις  και καταργήσεις  σχολικών μονάδων μετά το πρώτο κύμα του περασμένου Μάρτη.

Δυστυχώς ακόμα και σήμερα δεν έχουν εκδοθεί και σταλεί όλα τα βιβλία στα σχολεία. Και οι προοπτικές να επιλυθεί το σοβαρότατο αυτό θέμα είναι άγνωστες. Η Υπουργός Παιδείας θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί για λόγους στοιχειώδους πολιτικής αξιοπρέπειας για την απουσία των βιβλίων από τα σχολεία. Το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής» έγινε σκόνη από την αλλοπρόσαλλη πολιτική του Υπουργείου Παιδείας.

Η ανατροπή των εργασιακών μας σχέσεων προωθείται με την αύξηση του διδακτικού ωραρίου, με την αξιολόγηση και τις υποχρεωτικές μετακινήσεις .

Προωθούνται ρυθμίσεις για την εφαρμογή του καθεστώτος  της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας και των απολύσεων που θα αφορά χιλιάδες συναδέλφους μας.

Με τον προϋπολογισμό του 2012 οι δαπάνες για την παιδεία μειώνονται ακόμα περισσότερο και από τις προβλέψεις του μεσοπρόθεσμου προγράμματος κατά που ψηφίστηκε τον Ιούνιο! (16% μείωση δαπανών από το 2009 ή 1.184 εκ €).

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιμένει στην υλοποίηση της ίδιας αντικεπαιδευτικής πολιτικής, αγνοώντας επιδεικτικά την εκπαιδευτική κοινότητα και τους φορείς της στο σύνολό τους.

«Έχουμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για αυτή την κυβέρνηση και ο στόχος είναι σαφής. Η χώρα δεν έχει σταματήσει να λειτουργεί. Σε ό,τι επιλογή και προτεραιότητα έχουμε από εδώ και πέρα, πρέπει να αποδείξουμε - όσο είναι εφικτό στο πλαίσιο μιας τέτοια κυβέρνησης - ότι υπάρχει συνεργασία», ανέφερε στην ομιλία της στη Βουλή  η Υπουργός κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης.

Το Υπουργείο Παιδείας προγραμματίζει παρά την καθολική μας αντίδραση να προχωρήσει άμεσα:

- την αυταρχική διοικητική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που έχει σχεδιάσει , τη μετατροπή των διευθυντών των σχολείων σε μάνατζερ με τον παράλληλη περιθωριοποίηση του συλλόγου διδασκόντων,

- τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές για το «νέο σχολείο» (προγράμματα Γυμνασίου, νέο Λύκειο, Τεχνολογικό Λύκειο) που στηρίζονται στη λογική της παροχής αποσπασματικών γνώσεων και δεξιοτήτων, στην εδραίωση των “αξιών” του “σχολείου της αγοράς” και της κατάρτισης, σε συνάφεια με τις αντίστοιχες αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις του “επιχειρηματικού πανεπιστήμιου»,  που θεσμοθετήθηκαν με το νέο νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όπως διαπιστώνουν με τις αποφάσεις τους οι φετινές ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ «το γεγονός ότι υιοθετούνται αλλαγές χωρίς να αλλάζουν τα βιβλία, δίχως να αμφισβητείται ο εξεταστικοκεντρικός χαρακτήρας του σχολείου, δείχνει υποβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης, ενώ ακλόνητη μένει η θέση της παραπαιδείας. Παράλληλα, προωθείται ραγδαία το ξεθεμελίωμα και η ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών  και καταργούνται σημαντικοί φορείς, όπως ο ΟΕΒΔ, ο ΟΣΚ κ.λπ. Η πολιτική αυτή  οδηγεί στην απαξίωση της δημόσιας, δωρεάν παρεχόμενης εκπαίδευσης και, ουσιαστικά, στο άνοιγμά της σε στρατηγικές επενδύσεις κερδοσκοπικών εταιριών.  Με τη νέα πρόταση του ΥΠΔΜΘ για το Τεχνολογικό Λύκειο, η ΤΕΕ ουσιαστικά παραδίνεται απροκάλυπτα, στους σκοπούς και το περιεχόμενό της, στις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων».

Απαιτούμε από αυτή την προσωρινή ή «ειδικού σκοπού» κυβέρνηση  όπως υποστηρίζουν τα κόμματα που τη στηρίζουν, και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να μην προχωρήσει σε καμιά από νομοθετική πρωτοβουλία για τα εκπαιδευτικά θέματα που θα υπονομεύσει ακόμα περισσότερο το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης για πολλά χρόνια.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στα ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιώντας τα αποθεματικά τους.

Η διαπραγμάτευση για το κούρεμα των ομολόγων, οδηγεί σε νέο καίριο χτύπημα, ίσως καταλυτικό, για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος της Ελλάδας.

Στη διαπραγμάτευση που γίνεται για το λεγόμενο PSI οι τράπεζες και τα πιράνχας των Hand Funds καθορίζουν τους όρους ανταλλαγής ομολόγων εξασφαλίζοντας τα δικά τους συμφέροντα.

 Είναι δε γνωστό, ότι η κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα έχει φροντίσει να εξαιρέσει από το «κούρεμα» πάνω από 50 δις ομόλογα που κατέχει και μάλιστα με τιμή αγοράς πολύ κάτω από την αξία του χρέους που διεκδικεί.

Τα Ταμεία εκτός από την εφ' άπαξ μείωση που θα υποστούν όλα τα ανταλλάξιμα ομόλογα, έχουν μεγαλύτερο επιτόκιο απ' αυτό που θα δώσουν τα νέα και η όποια ονομαστική τους αξία θα ισχύσει μόνο στη λήξη τους και όχι αν στο μεσοδιάστημα τα ταμεία αναγκαστούν λόγω έλλειψης ρευστότητας να τα «σπάσουν».

Τα ταμεία σήμερα μετά τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στα έσοδά τους οι κεντρικές πολιτικές επιλογές που αύξησαν την ύφεση και την ανεργία, δανείζονται για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους βάζοντας ενέχυρο τα ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους  και πληρώνουν μεγαλύτερο επιτόκιο απ' αυτό που θα τους δώσουν τα νέα ομόλογα με μοναδικούς κερδισμένους τις τράπεζες.

Οι διοικήσεις των ταμείων με τη σειρά τους δεν είναι άμοιρες ευθυνών και οφείλουν να αντιταχθούν σ' αυτές τις επιλογές οι οποίες είναι επιζήμιες και οι οποίες υποτίθεται ότι είναι και εθελοντικές. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα πρέπει να εξεταστούν όχι μόνο τυχόν πολιτικές τους ευθύνες, αλλά και ποινικές.

Τα ταμεία δεν επιτρέπεται να αφεθούν στην τύχη τους. Το κράτος οφείλει να εγγυηθεί την κάλυψη όλης της οικονομικής ζημιάς που θα υποστούν. Σε διαφορετική περίπτωση ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για νέες, ακόμη επαχθέστερες, παρεμβάσεις στα ασφαλιστικά δικαιώματα.

ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΟΠΥΥ

Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών καθημερινά υποβαθμίζεται. Οι περικοπές στη χρηματοδότηση των Νοσοκομείων σε συνδυασμό με τις περικοπές στη χρηματοδότηση του  νέου φορέα υγειονομικής περίθαλψης του ΕΟΠΥΥ οδηγούν το Δημόσιο Σύστημα Υγείας να βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης.

 Η δημιουργία του ΕΟΠΥΥ, ο νέος κανονισμός παροχών δεν έρχεται να συμβάλει στην αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών αντίθετα η δημιουργία του κινείται στην κατεύθυνση του περιορισμού των παροχών προς τους πολίτες και της περικοπής της χρηματοδότησης του κράτους για την υγεία.

Οι περικοπές στη χρηματοδότηση έχουν οδηγήσει σε μια ιδιότυπη στάση πληρωμών με αποτέλεσμα να καλούνται οι ασφαλισμένοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι να πληρώνουν από την τσέπη τους για γιατρούς φάρμακα και παροχές υγείας.

Ο νέος ΕΟΠΥΥ ξεκινά με ελλείμματα ενώ η χρηματοδότηση με 1,2 δις ευρώ δεν μπορεί να καλύψει ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες για υγειονομική περίθαλψη.

Την ίδια ώρα τα Δημόσια Νοσοκομεία στενάζουν από τις ελλείψεις και την υποστελέχωση ενώ υπηρεσίες υγείας καθημερινά οδηγούνται στο κλείσιμο.

Για εμάς η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα και διεκδικούμε το δικαίωμα ο κάθε εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος να έχουν δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ

Θα είμαστε ξανά στους δρόμους  και τις πλατείες με τα αιτήματα και συνθήματα των τελευταίων ΓΣ συνελεύσεων των προέδρων των ΕΛΜΕ (Σεπτέμβρης, Οκτώβρης 2011):

«Απέναντι στη λαίλαπα που ήρθε και συνεχίζεται οι εργαζόμενοι βροντοφωνάζουμε πως υπάρχει λύση. Υπάρχει άλλη πολιτική! Το χρέος δεν το δημιούργησαν οι εργαζόμενοι. Δεν το αναγνωρίζουμε. Απαιτούμε τη διαγραφή του.

·      ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ  ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΗΝ  ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ.

·      Να καταργηθεί το βάρβαρο και δουλοπρεπές μνημόνιο κυβέρνησης - ΕΕ - Δ.Ν.Τ., το μεσοπρόθεσμο και όλα τα μέτρα που απορρέουν από αυτά.

·      ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ,  ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ»

·      ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ 4024/11 (ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΟ-ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ) ΠΟΥ ΚΑΡΑΤΟΜΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΜΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗ, ΕΙΣΑΓΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ ΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ»

·      Ρήξη με αυτές τις πολιτικές σε όλη την Ευρώπη.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Η κατάσταση χειροτερεύει σε όλα τα επίπεδα και απαιτείται ενημέρωση, ενεργοποίηση και κινητοποίηση του κλάδου για την αποτροπή και τη ριζική ανατροπή των εφαρμοζόμενων πολιτικών.

Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα έδωσε σημαντικές μάχες που είχαν αποτελέσματα στη διαμόρφωση κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης σε ευρύτερα τμήματα των εργαζομένων και πρέπει να συνεχίσει με πιο έντονο, συντονισμένο και αποφασιστικό τρόπο να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Απέναντι σε αυτή την πολιτική, συνεχίζουμε και εντείνουμε τους συλλογικούς μας αγώνες. Τώρα είναι η εποχή του λαού  και των εργαζομένων, να αγωνιστούν για την επιβολή των δικών τους  αναγκών και δικαιωμάτων ενάντια  στη πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Ζητήματα άμεσης ανάδειξης και διεκδίκησης είναι τα θέματα των επικουρικών ταμείων, του ΕΟΠΥΥ, της συνεχιζόμενης λεηλασίας των εισοδημάτων μας, του νέου Λυκείου (Γενικού και Τεχνολογικού) καθώς και τα ζητήματα κοινωνικής αλληλεγγύης σε ομάδες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.

Κορυφαία στιγμή που πρέπει να προετοιμαστεί το συνδικαλιστικό κίνημα να δώσει την αποφασιστική μάχη είναι η μάχη για τη ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που θα την συνοδεύουν που θα διαλύσει ό,τι έχει απομείνει.

Οφείλουμε να συμβάλουμε με τη δράση μας ώστε οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες του επόμενου τριμήνου να έχουν πολιτικούς στόχους, αποτελέσματα και προοπτική με τους εξής  τρόπους:

Με το σπάσιμο του κλίματος τρομοκράτησης των εργαζόμενων ότι, εάν δεν υποταχτούν, τους περιμένουν χειρότερες μέρες.

Με τις δράσεις μας μέσα στα κινήματα αλληλεγγύης στους ανέργους, τους φτωχούς, τους αστέγους, τους απεργούς και στα θύματα της κρίσης, σε αντιπαράθεση με την κυβερνητική κοινωνική αναλγησία και την υποκριτική φιλανθρωπία, Όπως επίσης και στο μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης από συνδικάτα, δήμους και κοινωνικά κινήματα με αίτημα να μη διακοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα σε όσους δεν πληρώνουν τον έκτακτο φόρο για τα σπίτια τους. Στηρίζουμε το κίνημα της συλλογικής, μαζικής αντίδρασης που αναπτύσσεται ενάντια στα χαράτσια. Αρνούμαστε να νομιμοποιήσουμε την αντισυνταγματική και αντικοινωνική εφαρμογή του νόμου και να πληρώσουμε το άδικο και εξοντωτικό χαράτσι της ΔΕΗ. Οργανώνουμε συλλογικά και μαζικά την αντίστασή μας .

Ταυτόχρονα πρέπει να δώσουμε ελπίδα στους εκπαιδευτικούς και σε όλο το λαό ότι υπάρχει άλλος δρόμος απ’ αυτόν του μνημονίου και ότι αξίζει ν’ αγωνιστούμε γι’ αυτόν. Πρέπει επομένως να προωθήσουμε με υπομονή, σοβαρότητα και συνέπεια κοινές κινηματικές δράσεις τοπικά περιφερειακά και κεντρικά.

Προτείνουμε ένα διαρκές πρόγραμμα δράσης με ένα σύνολο δράσεων που θα έχει πολυμορφία, συνέχεια, στάδια και προοπτική το επόμενο διάστημα. Πιο συγκεκριμένα:

-Περιοδείες του ΔΣ της ΟΛΜΕ σε όλη την Ελλάδα, συσκέψεις ΕΛΜΕ και συζητήσεις στα σχολεία στην κατεύθυνση της συσπείρωσης και αγωνιστικής ενεργοποίησης των συναδέλφων. Στόχος να γίνει συζήτηση με αφορμή την εισήγηση αυτή σε κάθε σύλλογο διδασκόντων με ευθύνη και προγραμματισμό από τα ΔΣ των ΕΛΜΕ.

- Επιστολές προς τους εκπαιδευτικούς και  προς τους γονείς που θα τυπωθούν σε χιλιάδες αντίτυπα.

- Συμμετοχή των ΕΛΜΕ και των συναδέλφων σε πρωτοβουλίες ενάντια στα χαράτσια της ΔΕΗ, σε κινήματα αυτό-οργάνωσης και αλληλεγγύης, συντονισμός σε τοπικό επίπεδο με συλλόγους και πρωτοβάθμια σωματεία για δράσεις. Με ευθύνη των ΔΣ των ΕΛΜΕ δημιουργούνται επιτροπές αγώνα σε κάθε περιοχή.

- Γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ  και Γ.Σ. Προέδρων το Σάββατο 4/2/12.

- Συντονισμός της ΟΛΜΕ με Ομοσπονδίες, σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομές σε αγωνιστική κατεύθυνση. Δημιουργία προϋποθέσεων για μαζική κοινή δράση μεγάλων κλάδων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα δημιουργεί τους όρους γενικού ξεσηκωμού.

-  24ωρη γενική απεργία στις 14  Φλεβάρη η οποία μπορεί να μεταφερθεί για να συμπέσει με ευρύτερη κινητοποίηση είτε ομοσπονδιών δημόσιων και ιδιωτικού τομέα είτε πανδημοσιουποαλλικής  ή γενικής απεργίας.

- 5νθήμερη εβδομάδα (13-17/2) δράσεων και κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα με συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, αποκλεισμοί δημόσιων κτιρίων, πορείες κ.ά. Οργανώνουμε συγκεκριμένες κινητοποιήσεις κάθε ημέρα με κεντρικό σχεδιασμό. Αποχή από τα διοικητικά καθήκοντα (εκτός της ενημέρωσης των γονέων) όλη την εβδομάδα.

Ενδεικτικά ο προτεινόμενος προγραμματισμός:

1^η μέρα:

Ενημέρωση γονιών. Συνεδρίαση Συλλόγου διδασκόντων.  Συγκρότηση επιτροπών αγώνα σε κάθε σχολείο ή ομάδες σχολείων, με ευθύνη των ΕΛΜΕ. Αφίσες και πανό στα σχολεία.

2^η μέρα:

Απεργία, περιφρούρηση από τις επιτροπές αγώνα. Συλλαλητήρια στις μεγάλες πόλεις.

3^η μέρα: (αφιερωμένη στους μαθητές):

Συλλογή τροφίμων, σε συνεργασία με τους συλλόγους γονέων, για την ενίσχυση οικογενειών μαθητών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.

4^η μέρα:

Παραστάσεις – αποκλεισμός στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ή εναλλακτικά το απόγευμα τοπικά συλλαλητήρια.

5^η μέρα: εκδηλώσεις ή συσκέψεις με άλλα σωματεία της περιοχής με θέμα: οικ. κρίση, επιπτώσεις στην εκπαίδευση και τη εργασία, αγώνες για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

-Νέες Γενικές Συνελεύσεις και ΓΣ πρόεδρων αμέσως μετά.

-Νέος κύκλος κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων που θα περιλαμβάνει απεργιακές κινητοποιήσεις και ένα πολύμορφο κύκλο δράσεων και κινητοποιήσεων την περίοδο που θα συζητιέται στη Βουλή η νέα δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια νέων μέτρων που θα την ακολουθήσουν.

Είναι φανερό ότι απαιτείται η συνειδητοποίηση όλων ότι η κατάσταση θα αλλάξει μόνο με γενικό ξεσηκωμό με τα χαρακτηριστικά της πολιτικής απεργίας μέχρι να φύγει κυβέρνηση και τρόικα  και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να εργαστούμε όλοι.