Το τεκμήριο της αθωότητας, οι ευθύνες και η 12/χρονη περιπέτεια της δίωξης του Προέδρου της ΠΕΤΕΕΜ, Κώστα Κορδάτου

Το τεκμήριο της αθωότητας, οι ευθύνες και η 12/χρονη περιπέτεια της δίωξης του Προέδρου της ΠΕΤΕΕΜ, Κώστα Κορδάτου

(Με αφορμή την πρόσφατη αθωωτική απόφαση του ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ)

Όταν ξεκίνησε το έτος 2002 η περιπέτεια του συναδέλφου μας Κώστα Κορδάτου καθηγητή του ΕΠΑ.Λ Καινουρίου Δ.Ε. Θεστιέων του διευρυμένου Δήμου Αγρινίου, Προέδρου της ΠΕΤΕΕΜ και γνωστού αγωνιστή συνδικαλιστή της ΟΛΜΕ, κανένας δεν είχε πιστέψει τα όσα μεθόδευσαν σε βάρος της λογικής και της αλήθειας οι τοπικοί «αξιωματούχοι» της εκπαίδευσης. Οι «Κόνδορες» του παλαιού κόσμου χτύπησαν την πόρτα του «επικίνδυνου».....

για την τοπική εξουσία, καταξιωμένου κοινωνικού αγωνιστή και εκπαιδευτικού, Κώστα Κορδάτου. Όλοι θεωρήσαμε ότι θα είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις όπως γίνεται κάθε φορά όταν κάποιος «δεν συνεμμορφώθη με τας υποδείξεις».

Διαψευστήκαμε όλοι μας. Η «δίωξη νέου τύπου» ήταν γεγονός!

Η δαιμονοποίηση ενός προσώπου, ενός θεσμού, μιας ιδέας, μιας ιδεολογίας υπήρξε, αιώνες τώρα, ένα διαχρονικά «χρήσιμο» και αποτελεσματικό εργαλείο προπαγάνδας και εκφοβισμού των πολιτών, από τους πάσης φύσεως σφετεριστές της εξουσίας.

Κινήθηκαν σε βάρος του μια «δράκα» κομματικά εντεταλμένοι κρατικών υπηρεσιών, ύστερα από εντολή άνωθεν, όπου κίνησαν γη και ουρανό προκειμένου να αποκαταστήσουν το «δυστυχή» προμηθευτή του δημοσίου και «τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί», που λέγανε και οι παλιότεροι, τον συνάδελφο σε μια πρωτόγνωρη δίωξη με πολλές στοχεύσεις με κατασκευάσματα σκευωριών, συκοφαντιών, συμφερόντων ακόμα και απαξίωση της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης.

Ελέγχοντας τον διοικητικό μηχανισμό του κράτους επιδίωξαν να συσκοτίσουν την πραγματική αλήθεια της υπόθεσης  στέγασης του ΤΕΕ Καινουρίου, για να μετατρέψουν το θύτη σε θύμα ρίχνοντας στάχτη στα μάτια της κοινωνίας. Έφτιαξαν μια εικονική πραγματικότητα, που  έκρυβε τις μεγάλες ευθύνες κρατικών και δημόσιων φορέων καθώς και της κυβερνητικής εξουσίας για το μη νόμιμο τρόπο διάθεσης δημόσιων πόρων και της διαμεσολάβησης για την ίδρυση και στέγαση του σχολείου στην περιοχή αυτή.

Παράλληλα σε αυτή την πολύκροτη υπόθεση υπηρετήθηκαν πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες προκειμένου να θέσουν τον συνάδελφο εκτός κοινωνικής «δράσης», θεωρώντας τον «επικίνδυνο» για τα συμφέροντα του μηχανισμού που μεθόδευσε τη πολιτική δίωξη νέου τύπου.

Με την πρόσφατη απόφαση του ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ, ο συνάδελφός μας Κώστας Κορδάτος κρίθηκε αθώος, αφού το ανώτατο δικαστήριο της Χώρας έκανε δεκτή την αίτηση αναιρέσεως κατά της υπ. αριθ. 100/2013 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδος, που του  είχε επιβάλει με οριακή πλειοψηφία (3-2) μια  άδικη καταδικαστική απόφαση, χωρίς αποδείξεις βέβαια και με ανασταλτικό χαρακτήρα. Με μόνη κατηγορία ότι δεν ενέδωσε στις υπέρογκες  απαιτήσεις ιδιώτη εμπόρου για προμήθεια εργαστηριακού κ.λ.π. εξοπλισμού, την περίοδο που ήταν Δ/ντής στο ΤΕΕ Καινουρίου-Θεστιέων του Δήμου Αγρινίου.  Η ποινή αυτή, που τώρα ακυρώθηκε είχε επιβληθεί παρά την αντίθετη πρόταση του εισαγγελέα της έδρας, πού ζήτησε την αθώωσή του. Έμοιαζε δε περισσότερο με σολομώντεια λύση…

Η απροθυμία, η ατολμία και οι σκοπιμότητες των Ιθυνόντων να μην υπερασπισθούν το δημόσιο συμφέρον στην υπόθεση έναντι των παράλογων απαιτήσεων και εκβιασμών όλων εκείνων, οι οποίοι είναι συνυπεύθυνοι για την χρεοκοπία της χώρας μας και την κατάρρευση του Ελληνικού Λαού, οδήγησαν την υπόθεση σε βάρος του, ως διευθυντού του σχολείου, που ήταν και ο τελικός τους στόχος, «τσαλαπατώντας» θεμελιώδεις αξίες, όπως η αλήθεια, η χρηστή διοίκηση και η ανθρωπιά.   

Αυτή η δωδεκάχρονη προσωπική, υπηρεσιακή, οικογενειακή, κοινωνική και οικονομική περιπέτειά του ενορχηστρώθηκε βασικά από μια αναξιοκρατική και φαύλη διοίκηση της εκπαίδευσης της Αιτωλοακαρνανίας και όχι μόνο, που έστησαν την ελεγχόμενη ΕΔΕ, διότι προφανώς ένοιωθαν την περίοδο εκείνη ότι έχανε τοπικά το κομματικό κατεστημένο, που υπηρετούσαν, μέρος από την πολύχρονη εξουσία του. Θορυβήθηκαν από τον πρωταγωνιστικό κοινωνικό ρόλο του συναδέλφου, τόσο για την αυτοδιοικητική του παρουσία (υποψήφιος δήμαρχος), όσο και με την έντονη συλλογική του δράση (Πρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ, αιρετός εκπρόσωπος στο ΠΥΣΔΕ και στη ΝΕΠ του νομού). Ταυτόχρονα αυτός ο σκληρός μηχανισμός δίωξής του, που κατασκεύασε με ραδιούργο τρόπο την σκευωρία αυτή,  ήθελε να στείλει το μήνυμα στην κοινωνία ότι στο δημόσιο όλοι το ίδιο είναι, ώστε να καλύψουν την δική τους αμαρτωλή 20χρονη και καταδικασμένη στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού εξουσία τους. Ήθελαν να αποδυναμώσουν τη δράση των τοπικών ΕΛΜΕ και να αποπροσανατολίσουν, ώστε να εφαρμόσουν πιο εύκολα τον αντιεκπαιδευτικό νόμο Αρσένη, που είχε σηκώσει θύελλα διαμαρτυριών στην εκπαίδευση εκείνη την εποχή.

Εκτός όλων αυτών ήρθε στη συνέχεια και ο μνημονιακός νόμος Μανιτάκη, που τιμωρεί προκαταβολικά ενόχους και αθώους και «θέτει» σε αυτοδίκαιη αργία δημόσιους υπαλλήλους και λειτουργούς, που παραπέμπονται σε δίκη, χωρίς καν να έχει αποφασίσει τελικά κάποιο συλλογικό όργανο (πειθαρχικό ή δικαστήριο) για την αθωότητά τους ή μη και χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να αποδείξουν την αθωότητά τους». «Καταργεί δηλαδή το τεκμήριο της αθωότητας», βασική δημοκρατική αρχή, και καταργεί επιπλέον την αρχή της αναλογικότητας. Επιβάλλει έτσι μια αυστηρή και ατιμωτική εκ των προτέρων τιμωρία σε ανθρώπους που εν τέλει μπορεί να αθωωθούν», προεξοφλώντας έτσι τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Μετά και την απόφαση του Α.Π. για το συνάδελφο Κ. Κορδάτο πρέπει να καταργηθεί αυτό το ανοσιούργημα ως το ποιο «ζωντανό» παράδειγμα παραβίασης κανόνων του συντάγματος και του διεθνούς δικαίου. 

Η κατάλυση του συστήματος Ιδεών, Αρχών και Αξιών σε όλο του το μεγαλείο!

Εάν συνεχίσει να υφίσταται ο νόμος αυτός ως συνέχεια μια ακραίας αγγλοσαξονικής λογικής ..…»ότι είσαι ένοχος έως ότου αθωωθείς…» η κυβέρνηση τότε πρέπει να καταργήσει και τα δικαστήρια όλων των τύπων αντικαθιστώντας τα με μονομελή όργανα, που γρήγορα και αποτελεσματικά, όπως οι μονάρχες του μεσαίωνα, θα «εκτελούν» τους εργαζόμενους.

Ποιοί θα αποκαταστήσουν όμως τώρα τον συνάδελφο ηθικά και κοινωνικά; Πώς θα απαλύνουν την ψυχική οδύνη που πέρασε ο ίδιος και η  οικογένειά του; Το «τροθέν», κύρος του  εκπαιδευτικού και μάλιστα όταν ζει και εργάζεται στον τόπο καταγωγής του, πώς θα αποκατασταθεί;

Μετά από αυτή την εξέλιξη οι συνάδελφοί του κλάδου μας, που από την πρώτη στιγμή στάθηκαν στο πλευρό του Προέδρου νοιώθουν υπερήφανοι γι’ αυτόν. Ο εκπαιδευτικός κόσμος της χώρας στο σύνολό του στάθηκε αλληλέγγυος με πολλούς τρόπους στον Κώστα Κορδάτο. Αναγνωρίζοντας ότι η δίωξη αυτή έγινε για τις αλήθειες που είπε, τις απόψεις του και τους αγώνες του για μια πραγματική δημόσια εκπαίδευση και για μια άλλη κοινωνία. Οι λασπολόγοι και ταπεινοί συκοφάντες ας βάλουν το κεφάλι τους ως στρουθοκάμηλοι μέσα στη λάσπη που έριξαν, μήπως καταφέρουν και κρυφτούν!!! 

Καλούμε τον Υπουργό Παιδείας και ΥΔΜΗΔ, να αναλογιστούν τις συνέπειες αυτής της σκευωρίας και άμεσα ως μια πρώτη κίνηση καλής θέλησης να αναστείλουν την «αυτοδίκαιη αργία» που βρίσκεται παράνομα ο συνάδελφος 18 μήνες παρά το Ν. 4210/2013, γιατί ήδη ο συνάδελφος Πρόεδρός μας έχει υποστεί «σοβαρή βλάβη και δυσχερώς επανορθώσιμη»  και δεδομένης της επανεξέτασης της υπόθεσης της 6/μηνης προσωρινής παύσης από το πειθαρχικό συμβούλιο (άρθρο 114 Ν.4057/2012), μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου, που προφανώς θα ασκηθεί από τον ίδιο.

Αριθμ. Πρωτ.: 04

ΑΘΗΝΑ, 23-7-2014

 

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΠΕΤΕΕΜ – ΚΛΑΔΟΥ ΤΕ01