ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΥΠΕΘ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΤΕΕ

Στη φωτο ο Παν. Χανιωτάκης με τον Πρόεδρο της ΠΕΤΕΕΜ απο παλιότερη Γεν. Συνέλυση του κλάδου στη Σιβιτανίδειο

Του Παν. Χανιωτάκη

Συνταξιούχου Εκπ/κού ΤΕ1

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ

  ΥΠΕΘ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΤΕΕ

      Στον ν.3879/2010, που αφορά την ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης (Όλες τις μορφές μαθησιακών δραστηριοτήτων στη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, που αποσκοπούν στην απόκτηση ή την ανάπτυξη γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων, οι οποίες συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας, στην επαγγελματική  ένταξη και εξέλιξη του ατόμου, στην....

κοινωνική συνοχή, στην ανάπτυξη της ικανότητας ενεργού συμμετοχής στα κοινά και στην κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη) περιλαμβάνονται και διακρίνονται η τυπική εκπαίδευση, η μη τυπική εκπαίδευση και η άτυπη μάθηση.

       Ο Όρος «Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση» έχει χρησιμοποιηθεί στον ν. 4186/2013 ( Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας  Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις ) για να χαρακτηρίσει και να περιγράψει την Μη Τυπική Εκπαίδευση. 

       Άρα η χρήση του παραπάνω όρου από την ηγεσία του υπουργείου παιδείας, στην πρότασή του για την ΤΕΕ  είναι εσκεμμένη  και παραπέμπει ευθέως στην ΜΗ ΤΥΠΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

       Ήδη από την ( υποκειμενική ) περιγραφή της σημερινής κατάστασης, την οποία κάνει η επιτροπή στο κείμενο προκαταλαμβάνοντας τον αναγνώστη για τις προθέσεις του, προτείνει από τις διαπιστώσεις ακόμα, την διοικητική ενοποίηση δευτεροβάθμιας ΤΕΕ και κατάρτισης.

       Αναφέρεται  σε ολιστική προσέγγιση και προτείνει την απλοποίηση και τον , δήθεν, περιορισμό της πολυδιάσπασης των φορέων για να ζητήσει αμέσως την ένταξή τους σε ένα ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης.

       Παρουσιάζοντας ως αρνητική την υφιστάμενη διακριτά ξεχωριστή  δομή της γενικής γραμματείας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την γενική γραμματεία δια βίου μάθησης, αφού πρώτα εκθειάζει το εκπαιδευτικό προσωπικό της ΤΕΕ γιατί ξέρει ότι δεν μπορεί τόσο εύκολα να το προσπεράσει, προτείνει να φύγει (πρακτικά) η δομή της δευτεροβάθμιας ΤΕΕ από την πρώτη γραμματεία και να πάει στην άλλη.

      Όλα τούτα σε έναν αδαή ή σε κάποιον που δεν εμβαθύνει στα ζητήματα και την ιστορία τους θα φαινόταν μάλλον ορθά και καλά για τα ελληνόπουλα  για την Ελλάδα για την ανάπτυξη της χώρας. Όμως δεν είναι έτσι.

      Αν ανατρέξει κανείς σε όλους τους νόμους που έφτιαξε η πολιτεία στην προσπάθειά της να αναπτύξει την ΤΕΕ μέσα στο τυπικό σύστημα, πάντα βρισκόταν τρικλοποδιές από θιγόμενους φορείς - όχι μόνο συνδικαλιστικούς – αλλά προπαντός συντεχνιακούς και θεσμικούς που δεν θα την άφηναν να περπατήσει.

       Όποιος έχει υπομονή μπορεί να μελετήσει έστω τους μεταπολεμικούς νόμους για την ΤΕΕ και θα διαπιστώσει ότι από το ν.δ. 3971 /1959,  που έγινε η πρώτη σοβαρή προσπάθεια διάρθρωση της ΤΕΕ σε γερά θεμέλια ( και δημιουργήθηκε στο υπουργείο παιδείας Γενική διεύθυνση ΤΕΕ ) την απεργάζονταν οι επίβουλοί της .

       Από την Γενική Διεύθυνση Επαγγελματικής Εκπαίδευσης  κάθετης εποπτείας και αρμοδιότητας για σπουδές και προσωπικό με  το ν.δ. 3971/1959, το κεντρικό συμβούλιο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και τα περιφερειακά συμβούλια με το ν. 580/ 1970  ( ενόσω άρχιζε σιγά – σιγά η ανάπτυξη δημόσιων σχολών εις βάρος των ιδιωτικών), καθώς και τις δεκαοχτώ περιφερειακές διευθύνσεις  τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης μαζί με τις δευτεροβάθμιες ΤΕΣ με τον  ν. 576/1977 που έδωσαν κύρος και δύναμη στην δευτεροβάθμια ΤΕΕ, φτάσαμε στον νόμο 1566/1985 που οι επίβουλοι της άρχισαν το ξήλωμά της με την κατάργηση όλων.

      Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα αναπτύσσονταν  η ελαφρά, η μέση και η βαριά βιομηχανία της χώρας μας σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας. Προπαντός αναπτύσσονταν οι οικογενειακές μικρές βιοτεχνίες.

      Τα παιδιά αυτών των οικογενειών καθώς και των εργατών και αγροτών είναι εκείνα που αποτέλεσαν, και αποτελούν μέχρι σήμερα, το μαθητικό δυναμικό της δευτεροβάθμιας ΤΕΕ.

       Στις αρχές της  δεκαετίας του ογδόντα, ενώ είχε ήδη αναπτυχθεί η χώρα , τεχνηέντως  καλλιεργούνταν από καιρό από πολλές  πλευρές  που απεργάζονταν από τότε μέχρι σήμερα την ανάπτυξη της Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ ( θέλοντας μάλιστα να την ποδηγετήσουν )  η άποψη για γενική μόρφωση των ελληνοπαίδων πρώτα στην εφηβεία και στην συνέχεια επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Αυτή η άποψη εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί ακόμα συμφέροντα συντεχνιακά, κομματικά, επιχειρηματικά, οικονομικά  κ.α.

      Διαδίδονταν και διαχέονταν στον πληθυσμό η πεποίθηση ότι στο τεχνικό -επαγγελματικό σχολείο πηγαίνουν μόνο τα παιδιά που δεν παίρνουν τα γράμματα με αποτέλεσμα να εδραιωθεί και να φέρει τα επιδιωκόμενα από τους επίβουλους αποτελέσματα.        

      Όμως δεν έγινε ποτέ μια κίνηση που να καθιστά πραγματικά ελκυστικό  το σχολείο της ΤΕΕ και ισότιμο με της Γενικής δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

     Δημιουργούσαν  προσκόμματα.  Όπως να μην δέχονται καμία αναλογικότητα του μαθητικού δυναμικού της ως προς το ποσοστό εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε σχέση με τα γενικά λύκεια διατυπωμένη σε νόμο  ή το πέρασμα   των θέσεων που μένουν  κενές,  λόγω της βάσης του δέκα στις ειδικές εξετάσεις , στα Γενικά λύκεια.

      Γέμισαν την χώρα με ΓΕΛ και διορίζονταν αφειδώς εκπαιδευτικοί σε αυτά όχι με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες τους αλλά εξυπηρετώντας μικροπολιτικά συντεχνιακά και πελατειακά συμφέροντα οι εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας.

      Οδήγησαν την ελληνική οικογένεια της εργατιάς , των μικροβιοτεχνών, των αγροτών  και των μικροεπαγγελματιών στην εντελώς λαθεμένη λογική να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Να τα κάνουν επιστήμονες . Να μην ασχοληθούν με την μικρή οικογενειακή επιχείρηση ή την αγροτική περιουσία τους  Να γίνουν αυτά καλλίτεροι με πιο εύκολη ζωή από τους χειρώνακτες υποδεέστερους γονείς τους.

       Έτσι αυτή η καθοδηγημένη νοοτροπία συνέτεινε, μαζί με τις κακές πολιτικές των κυβερνώντων να οδηγηθεί η χώρα στην βαθμιαία αποδυνάμωση και αποσάθρωση της βιομηχανικής της βάσης ώστε η κρίση της τελευταίας οχταετίας 2008 – 2016 να την αποτελειώσει.

       Εδώ είναι απαραίτητο να σημειωθεί ότι είναι ποικιλότροπα από πολλούς διεθνείς και εγχώριους αρμόδιους θεσμικούς φορείς αποδεδειγμένο πως η ΤΕΕ η ενταγμένη στο τυπικό σύστημα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί βασικό μοχλό ανάπτυξης της χώρας. Και είναι διαπιστωμένο  από αρμόδιους φορείς πως είναι παιδαγωγικά ορθό, για τους έφηβους και τους νέους, γιατί τους δίνει αυτοπεποίθηση, πληρότητα, αυτοεκτίμηση,  προσόντα και  ταυτόχρονα εφόδια ισορροπημένης γενικής μόρφωσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης. Για αυτήν την εφαρμογή πρέπει να παλεύουμε όλοι οι συντελεστές της.

      Με τον 1566/1985 (και ενώ η ΤΕΕ ήταν σε πλήρη ανάπτυξη) επήλθε το πρώτο μεγάλο πλήγμα με την κατάργηση της γενικής διεύθυνσης Επαγγελματικής στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση μαζί με όλη τη δομή της.

       Δημιουργήθηκε στην θέση της ένα τμήμα σπουδών (Τμήμα Β΄ΤΕΕ) στα πλαίσια της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης  στο υπουργείο  και γραφεία  ΤΕΕ στις  Νομαρχίες, που την αποδυνάμωσαν απέναντι στην γενική εκπαίδευση καθώς τα ίδια παραγκωνίστηκαν και απαξιώθηκαν επίτηδες με την πάροδο του χρόνου.

       Έτσι αποδυναμωμένη πορεύτηκε η Δευτεροβάθμια ΤΕΕ την επόμενη εικοσιπενταετία. Ποδηγετημένη σε ένα διαρκή αγώνα επιβίωσης του οικοδομήματός της. Με συνεχείς μεταρρυθμίσεις ως  προσχήματα  αναβάθμισης. Με πνιγμό όλων των καλών προθέσεων.

      Με τον  ν. 2640/1998 και την ίδρυση των ΤΕΕ Α΄ και Β΄ κύκλου, μετά από διορθωτικές παρεμβάσεις το 2002 και αύξηση (με υπουργική όμως απόφαση ενώ αν είχε αποτυπωθεί στον νόμο θα ήταν αλλιώς τα πράγματα σήμερα) του ποσοστού εισαγωγής στα ΤΕΙ, αυξήθηκε για πρώτη φορά θεαματικά το δυναμικό τους σε σχέση με τα Γενικά Λύκεια φτάνοντας σε επίπεδα άνω του 40% του συνολικού μαθητικού δυναμικού.

       Όμως αυτά ήταν ένα διάλειμμα  γιατί με τον ν. 3475/2006 επήλθε σύγχυση αφού στην ζωή μας μπήκαν τα ΕΠΑΛ, με πολύ μειωμένες τις ώρες τεχνικοεπαγγελματικών μαθημάτων και εργαστηρίων, καθώς και οι ΕΠΑΣ που δεν είχαν κανένα γενικό μάθημα ( άρα ήταν και είναι σχολές κατάρτισης που δεν έπρεπε να είναι στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης ).

      Επόμενο ήταν να μειωθεί το μαθητικό δυναμικό της ΤΕΕ μετά την εφαρμογή αυτού του νόμου.

      Άλλο μεγάλο πλήγμα ήταν η κατάργηση των γραφείων ΤΕΕ στις διευθύνσεις  Δευτεροβάθμιας της χώρας που διαχειρίζονταν τα θέματα επί τόπου σε κάθε νομό.

      Ο ν. 4186/2013 καρατόμησε το ΕΠΑΛ από τομείς και ειδικότητες αφού  οι  τότε κυβερνώντες βρήκαν εύκολη λύση να δώσουν αυθαίρετα χωρίς προφανή λόγο ένα κομμάτι της Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ στους Δανειστές της χώρας , στα μνημόνια,  στο μη τυπικό σύστημα  και στους Ιδιώτες γιατί οι τομείς και οι ειδικότητες που εξοβελίστηκαν από το ΕΠΑΛ είχαν μεγάλη απορροφητικότητα στην αγορά εργασίας. 

      Κατάργησαν τους Τομείς  εκείνους και τις ειδικότητες που η πλειονότητα του μαθητικού δυναμικού ήταν γυναίκες και στο σύνολό του ήταν το 30% περίπου συνολικού μαθητικού δυναμικού της δευτεροβάθμιας ΤΕΕ. Επιπρόσθετα έθεσαν στην διαθεσιμότητα και την ανεργία 2500 και πλέον εκπαιδευτικούς.

      Όμως  πέρα από τα πολύ κακά που επήλθαν με τον νόμο αυτό δημιουργήθηκαν και κάποια καλά που αποκατέστησαν αρκετά ελαττώματα που είχε ο προηγούμενος. Πρόσθεσε στο νέο ΕΠΑΛ αρκετές ακόμα ώρες Τεχνικοεπαγγελματικών μαθημάτων με 50% θεωρία και 50% εργαστήρια. Προστέθηκε ακόμη το Μεταλυκειακό έτος. 

      Έτσι το νέο ΕΠΑΛ πήρε χαρακτηριστικά τέτοια που του επέτρεψαν να ανέβει επίπεδο στο σύστημα των πιστωτικών μονάδων των επαγγελματικών προσόντων.

     Επιπρόσθετα την ίδια χρονική περίοδο εφαρμόστηκε το νέο Οργανόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας . Έτσι μετά από τριάντα χρόνια αγώνων των εκπαιδευτικών της  Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ δημιουργήθηκε και λειτουργεί πλέον στο Υπουργείο Παιδείας η Διεύθυνση  Επαγγελματικής Εκπαίδευσης οργανωμένη σε δύο τμήματα. Το τμήμα σπουδών και το τμήμα μαθητικών θεμάτων.

      Όλα αυτά είναι ήταν μια  πάρα πολύ καλή επανεκκίνηση για το κολοβό πλέον από Τομείς ΕΠΑΛ. Είναι λάθος που δεν αναδημιουργήθηκαν  σε αυτή την φάση γραφεία Επαγγελματικής στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας με κάθετη σχέση με την αντίστοιχη διεύθυνση του Υπουργείου. Πρέπει όσο πιο γρήγορα γίνεται να δημιουργηθούν.

      Η καλή συνέχεια για το ΕΠΑΛ και την Δευτεροβάθμια ΤΕΕ είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το 2015 επανάφερε στο ΕΠΑΛ τους Τομείς με τις ειδικότητες που είχαν καταργηθεί καθώς και τους Εκπαιδευτικούς που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα ή είχαν απολυθεί. Έτσι το κενό συμπληρώθηκε και ξανάγινε αρτιμελές.

       ‘Αρα  το νέο ΕΠΑΛ απέχτησε όλα εκείνα τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν πλέον ως ένα καλό οικοδόμημα που μπορεί να εξυπηρετήσει και να επιτελέσει το σκοπό του.

      Να δώσει στους μαθητές  ολοκληρωμένη γενική μόρφωση καθώς και πλήρη τεχνικοεπαγγελματική  εκπαίδευση.

      Οι διορθώσεις που πρέπει να γίνουν είναι λίγες και απλές που θα το καταστήσουν ελκυστικότατο  για την μαθητιώσα νεολαία.

      Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε προεκλογικά το 2014 στους εκπαιδευτικούς που βρέθηκαν στην διαθεσιμότητα  ότι θα αποκαταστήσει τις αδικίες που έγιναν στην Δευτεροβάθμια ΤΕΕ το 2013 και αυτό έκαμε όταν έγινε κυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ.

        Η συγκυρία το έφερε έτσι το πράγμα να γίνει η ανωτέρω θετική για την δευτεροβάθμια ΤΕΕ αποκατάσταση γιατί ευτυχώς δεν έχει αυτοδυναμία αλλά κυβερνάει μαζί με τους ΑΝΕΛ που θέλουν την ΤΕΕ στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης. Φοβάμαι όμως ότι αυτή η καλή και θετική εξέλιξη των πραγμάτων είναι περιστασιακή γιατί πάλι θέλουν να βάλουν σε περιπέτειες οι σημερινοί κυβερνώντες το όλο οικοδόμημα αντί να το στηρίξουν και να το εδραιώσουν . Σε όλα αυτά βλέπω αδύναμες αντιστάσεις από τους άμεσα θιγόμενους.  

      Δεν ήταν όμως ούτε τώρα είναι στο ιδεολογικό του υπόβαθρο του ΣΥΡΙΖΑ η ανάπτυξη της Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ δεν την θέλει μέσα στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης.

     Τώρα με την πρόταση που θέτει σε διαβούλευση φαίνονται καθαρά οι προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και όσων έχουν συμφέροντα όχι να αναβαθμίσουν αλλά να υποβαθμίσουν το ΕΠΑΛ.

      Πάλι  θα έχουμε αποδυνάμωση του ΕΠΑΛ με αποψίλωση ωρών τεχνικοεπαγγελματικών μαθημάτων και εργαστηρίων. Πάλι πρόσθεση παραπανήσιων Γενικών μαθημάτων. Η αναφορά σε «δυνατότητα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση με ειδικές εξετάσεις και ειδικό ποσοστό θέσεων ανάλογο του μαθητικού δυναμικού των Επαγγελματικών Λυκείων» παρά το ότι βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση αν δεν αποτυπωθεί σε νόμο και μάλιστα ότι αυτό το ποσοστό θα είναι το ελάχιστο δεσμευτικό  το οποίο θα μπορεί με υπουργική απόφαση να βελτιώνεται και φυσικά να υπάρχει η πολιτική βούληση για αυτό, είναι κενό γράμμα.

   Γιατί αλλαγή προγραμμάτων σπουδών σε όλες τις ειδικότητες έτσι άκριτα; Απλά για να φάνε κάποιοι λεφτά ή να δικαιολογήσουμε απορροφητικότητα στο ΕΣΠΑ;  Αυτά τα έχουμε ξαναζήσει και είναι αμφίβολου αποτελέσματος.

    Οι ΕΠΑΣ έτσι όπως είναι δεν έχουν θέση στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης αφού δεν έχουν μαθήματα γενικής παιδείας. Η θέση τους είναι στην κατάρτιση στο μη τυπικό σύστημα. Το μόνο που τις διαφοροποιεί από τις ΣΕΚ είναι ότι εισάγονται σε αυτές οι προαχθέντες Α΄ τάξης Λυκείου. Αυτό για να τους δώσει επίφαση τυπικής εκπαίδευσης προκειμένου να ανέβουν επίπεδο στο σύστημα πιστωτικών μονάδων προσόντων.

    Για να μπορούν να σταθούν στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης πρέπει να προστεθούν σε αυτές Γενικά μαθήματα με ύλη εφαρμοσμένη στο υπόβαθρο κάθε ειδικότητας. Π.χ. ελληνικά για σύνταξη αλληλογραφίας και προσφοράς ανάληψης έργου, μαθηματικά –γεωμετρία – τριγωνομετρία εφαρμογών σε επιμετρήσεις, φυσικής – χημείας εφαρμογών σε ζητήματα θερμοδυναμικής – μηχανικής ρευστών – υδρόλυση – ηλεκτρόλυση, κ.α.

      Οι προτεινόμενες αλλαγές λέει το υπουργείο βρίσκονται στην κατεύθυνση του οραματικού στόχου ενοποίησης των δομών γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης στο Ενιαίο Λύκειο Θεωρίας και Πράξης που μετά την πενταετία εφόσον βρίσκονται οι ίδιοι στην εξουσία θα εφαρμόσουν.

     Ενιαίο πρόγραμμα μαθημάτων στην Α΄ τάξη για όλους/-ες τους μαθητές/τριες. Έτσι ξερά και γενικά. Προφανώς αναφέρονται στην Α΄ τάξη του ΓΕΛ. Δηλαδή καταργείται η Α΄ τάξη του ΕΠΑΛ; Ωραία να μην υπάρχει. Εγώ θα πρότεινα οι μαθητές υποχρεωτικά να πηγαίνουν στο ΓΕΛ και μετά την πρώτη τάξη βλέπουμε.

     Δικαιολογούν αυτή την πράξη με παιδαγωγικούς όρους ως ανωριμότητα του μαθητή και αποφυγή πρώιμης ειδίκευσης. Δεν πείθουν. Άλλες  σκοπιμότητες και μάλιστα συντεχνιακές εξυπηρετεί αυτή η κίνηση. Ο νοών νοήτω.

         Μετατίθεται κατά ένα έτος η Δευτεροβάθμια ΤΕΕ με συνυπολογισμό μάλιστα του μεταλυκειακού έτους για την συμπλήρωση του περιγράμματος σπουδών της ειδικότητας. Είναι ένα τρικ που κρύβει ότι δεν πληρώνεται η ντιρεκτίβα για τις πιστωτικές μονάδες  και έτσι το Πτυχίο του ΕΠΑΛ που οραματίζονται  στην ειδικότητα δεν θα έχει την ίδια αξία με το αντίστοιχό του σημερινό. 

         Επομένως  αναγκαστικά θα καταταγεί στο  τρίτο επίπεδο του Εθνικού πλαισίου προσόντων και  δεν θα δίδονται ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα με το σημερινό Πτυχίο ΕΠΑΛ που βρίσκεται στο τέταρτο επίπεδο. Το δε μεταλυκειακό έτος μετά από εξετάσεις πιστοποίησης θα δίνει τίτλο εντασσόμενο στο πέμπτο επίπεδο προσόντων.

      Ας τρέξουμε υποθετικά λίγο τον χρόνο και ας έλθουμε στην υποθετική εφαρμογή του Ενιαίου Πολυκλαδικού Λυκείου που θέλουν να επιβάλουν αντί του ΕΠΑΛ και του ΓΕΛ.

      Τότε ο  μαθητής στην Γ΄ τάξη θα επιλέγει ειδικότητα ή δέσμες. Οι Α΄ και Β΄ τάξεις είναι μόνο με μαθήματα γενικής παιδείας. Τα μαθήματα στην τάξη ειδικότητας θα είναι ότι διδάσκεται σήμερα στην Β΄ τάξη ΕΠΑΛ δηλαδή μόνο του τομέα. Έτσι δεν έχει σε καμία περίπτωση τις πιστωτικές μονάδες για να ενταχθεί στο τέταρτο επίπεδο προσόντων και θα χρειαστεί οπωσδήποτε ένα ακόμα έτος σπουδών μεταλυκειακά στην ειδικότητα.

        Τόσο λοιπόν στην πρώτη περίπτωση της εφαρμογής της πρότασης του υπουργείου για νέο ΕΠΑΛ όσο και μετά την πενταετία της εφαρμογής του Ενιαίου Πολυκλαδικού βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι και οι δύο εφαρμογές υποβαθμίζουν την Δευτεροβάθμια ΤΕΕ και την οδηγούν εκτός τυπικού συστήματος εκπαίδευσης .

                                           Αποτελέσματα και συμπεράσματα 

       Ο μαθητής θα αναγκάζεται, σε σύγκριση με το σημερινό στάτους, να αποκτήσει τα ίδια προσόντα που επιδιώκει, σύμφωνα με την πρόταση του υπουργείου  δύο χρόνια αργότερα.   

         Η καθυστέρηση αυτή των δύο ετών  στοιχίζει οικονομικά τόσο στην φτωχή και μικρομεσαία Ελληνική οικογένεια όσο και στην χώρα μας. Αν συνυπολογιστεί για τους  άρρενες η στρατιωτική θητεία τότε στην αγορά εργασίας βγαίνουν σε ηλικία άνω των 23 ετών    

        Η χώρα μας βιώνει μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία της εδώ και εφτά χρόνια στην διάρκεια των οποίων οι περισσότεροι  Έλληνες έχουν φτωχοποιηθεί.     

         Τα παιδιά των φτωχών Ελλήνων που είναι η πλειονότητα των Ελληνοπαίδων έχουν ανάγκη από εφόδια βιοπορισμού και ευκαιριών ανέλιξης. Δηλαδή να μπουν όσο πιο γρήγορα γίνεται στην αγορά εργασίας για να στηρίξουν τις οικογένειές τους αλλά όμως να έχουν και την δυνατότητα πρόσβασης σε ακαδημαϊκές σπουδές ισότιμα με τα υπόλοιπα παιδιά της χώρας μας.  

      Με δεδομένη την ανάγκη αυτή αλλά και με παιδαγωγικούς όρους τα εφόδια αυτά θα πρέπει να τα αποκτήσει στην κατάλληλη ηλικία και ισορροπημένα.  Γενική μόρφωση και παιδεία μαζί με Τεχνικοεπαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες τόσο χειρωνακτικές όσο και εφαρμογών. 

     Είναι αποδεδειγμένο από μελέτες ότι τεχνικοεπαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες  ο άνθρωπος αποχτά και αφομοιώνει περισσότερο και μονιμότερα στην εφηβική του ηλικία.

     Σε κάθε περίπτωση επαναλαμβάνω ότι η Δευτεροβάθμια ΤΕΕ εξυπηρετεί την φτωχή και μικρομεσαία Ελληνική οικογένεια αλλά είναι και μοχλός ανάπτυξης που μπορεί να δώσει στηρίγματα στην οικονομία της χώρας μας.

        Επομένως αντί να φέρει η κυβέρνηση όχι μόνο μια ακόμα αναστάτωση αλλά μεγάλες περιπέτειες που θα είναι καθοριστικό χτύπημα για την Δευτεροβάθμια ΤΕΕ τους συντελεστές της  ( εκπαιδευτικούς – μαθητές – ελληνική οικογένεια – Ελληνική οικονομία ) ας κοιτάξει να στηρίξει το σημερινό ΕΠΑΛ και να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις που θα οδηγήσουν στην βελτίωσή του και την αύξηση του  μαθητικού δυναμικού του.

      Αν δεν το κάνει και επιμείνει στην πρότασή του το υπουργείο να γνωρίζει ( καθώς και η συντάξασα επιτροπή ) ότι ως μη αδαείς οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ  γνωρίζουν ότι με αυτήν εξυπηρετούνται πελατειακά πολιτικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Δεν ωφελείται όμως η Ελλάδα και ο Ελληνικός λαός.

-          Ότι έτσι εύκολα παρουσιάζεται μικρότερο το ποσοστό ανεργίας γιατί οι σπουδάζοντες στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης δεν θεωρούνται άνεργοι.

-         Ότι με την συρρίκνωση της Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ μειώνονται έξοδα στο υπουργείο παιδείας γιατί ομολογουμένως ένα σχολικό συγκρότημα δευτεροβάθμιας ΤΕΕ έχει περισσότερα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης.

-         ‘Ότι έτσι αυξάνονται οι καθηγητές ειδικοτήτων γενικών μαθημάτων και μειώνονται οι καθηγητές ειδικοτήτων Τεχνικοεπαγγελματικών μαθημάτων. Σημ. 65000 οι μεν, 11000 οι δε. Μεγάλη η πελατεία των 65000 καθηγητών γενικών μαθημάτων.

-         Ότι αυξάνεται το μερίδιο του ιδιωτικού τομέα στην εκπαίδευση και την κατάρτιση. 

-       Ότι αυξάνεται η μαθητική διαρροή.

-       Ότι αλλάζουν προσανατολισμό, κατευθύνσεις και στόχευση πολλά ευρωπαϊκά κονδύλια.

               Συμπερασματικά Θα χαρακτήριζα την πρόταση του υπουργείου σε λάθος κατεύθυνση. Έχει την μεγάλη αντίφαση να τίθεται από την αριστερά που θεωρείται εκφραστής των φτωχών λαϊκών τάξεων και να θίγει τόσο φανερά και τόσο πολύ τα ταξικά συμφέροντα τους.

       Θα συμφωνήσω μόνο στην επίκληση της προσπάθειας η  επιλογή φοίτησης του μαθητή-ας στο ΕΠΑΛ από επιλογή ανάγκης να μετατραπεί σε συνειδητή  θετική επιλογή και στο ότι πρέπει να αναβαθμιστεί ο ρόλος του Εργαστηριακού Κέντρου σε πολυδύναμη μονάδα που να εξυπηρετεί τα ΕΠΑΛ και τα ΙΕΚ. Να είναι συνδετικός κρίκος αυτών και να οργανώνει μέσω του Γραφείου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης που πρέπει να δημιουργηθεί σε αυτήν πιο μεθοδευμένες και ολοκληρωμένες σεμιναριακού τύπου επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών Τεχνικοεπαγγελματικών ειδικοτήτων  στην εφαρμογή και εκτέλεση των εργαστηριακών ασκήσεων, την λειτουργία και τον ασφαλή χειρισμό του εργαστηριακού εξοπλισμού κ.α.

    Εδώ πρέπει να προσθέσω ότι οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στα εργαστήρια πρέπει να έχουν ή να αποκτήσουν πιστοποιημένη πείρα -  εργασιακή εμπειρία ή πιστοποιημένα σεμινάρια στην χρήση και λειτουργία του εξοπλισμού των εργαστηρίων (μηχανήματα – συσκευές). Ανάλογα με αυτές τις πιστοποιήσεις να προηγούνται ή να προτάσσονται στην αρχαιότητα στις αναθέσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις δε να μην μπορούν χωρίς αυτές να έχουν πρώτη ανάθεση στα εργαστήρια.

     Η επιτροπή  του υπουργείου παιδείας που εξέφρασε αυτές τις σκέψεις και προτάσεις μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί: Σίγουρα είναι μεταρρυθμιστικές οι προτάσεις της αλλά δεν αναβαθμίζουν την δευτεροβάθμια την ΤΕΕ. Την υποβαθμίζουν και την εξοβελίζουν από την τυπική εκπαίδευση.

    Αν γίνει πράξη αυτή η πρόταση δεν θα είναι μια ακόμα χαμένη ευκαιρία αλλά θα είναι ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ.

     Εύχομαι ο  θεός να δώσει φώτιση στους ιθύνοντες να δούνε καθαρά το κακό που πάνε να κάνουν και να επανορθώσουν.

                                             ΧΑΝΙΩΤΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

                    ΣΥΝΤ/ΧΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΡΩΗΝ ΓΕΝΙΚΟΣ ΤΑΜΙΑΣ ΟΛΤΕΕ