ΠΕΤΕΕΜ: «Πιστοποίηση χρήσης του εξοπλισμού εργαστηρίων κατεύθυνσης»

ΘΕΜΑ: «Πιστοποίηση χρήσης του εξοπλισμού εργαστηρίων  κατεύθυνσης» 

       Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, στην ΤΕΕ, επικρατεί σύγχυση σχετικά με τις αναθέσεις των εργαστηριακών, και όχι μόνο, μαθημάτων. Όλες οι συντεχνίες θέλουν, κατά αποκλειστικότητα πολλές φορές,  τη μερίδα του λέοντος από τα διδασκόμενα μαθήματα.

      Δεν υπάρχει όμως κάποια σοβαρή έρευνα και μελέτη η οποία να λαμβάνει υπ’ όψη της τις  εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε μαθήματος ειδικότητας. Αυτές...

εξαρτώνται από τον βαθμό δυσκολίας εκτέλεσης των εργαστηριακών ασκήσεων κάθε εργαστηρίου, την ανάγκη πιστοποίησης χρήσης του εργαστηριακού εξοπλισμού, και  την επαγγελματική εμπειρία και εξειδίκευση  που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της εργαστηριακής εκπαίδευσης. Η λογική ότι όποιος κατέχει κάποιο πτυχίο, χωρίς να λαμβάνει υπ όψη του όλα τα παραπάνω ,  μπορεί να διδάσκει και στα εργαστήρια, υποδηλώνει τουλάχιστο «άγνοια» για τις δοσμένες συνθήκες και τον βαθμό δυσκολίας των τεχνολογικών παραγωγικών εργαστηρίων.

      Παρά ταύτα η ενίσχυση και αποτίμηση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου στα σχολικά εργαστήρια παραμένει ζητούμενο. Άλλωστε ποιοι και πως μπορούν να κάνουν κάτι το οποίο δεν γνωρίζουν (!). Δεν ομιλούμε για κάποιο είδος παρωχημένης και μη εφαρμόσιμης «αξιολόγησης» της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά για τα στάνταρ που πρέπει να υπάρξουν πριν την έναρξη του εργαστηριακού μαθήματος.  

     Απουσιάζει η διαμόρφωση ενός ενιαίου πλαισίου για την τεχνολογική-επαγγελματική εκπαίδευση και ειδίκευση σε επίπεδο β/θμιας ΤΕΕ. Εργαστήρια στήνονται επί του προχείρου πέρα και έξω από τις προδιαγραφές του Υπουργείου Παιδείας και τις δοσμένες τεχνικές απαιτήσεις κάθε ειδικότητας, επιτείνοντας τον κίνδυνο σοβαρών ατυχημάτων.

Οι εκπαιδευτικοί που θα μπαίνουν στα εργαστήρια, ιδιαίτερα των  τεχνολογικών κατευθύνσεων, όπου υπάρχει άλλωστε και μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας και επικινδυνότητας στη χρήση των μέσων, πρέπει να είναι πιστοποιημένοι για τη χρήση του εξοπλισμού των εργαστηρίων, ενώ επιβάλλεται και η ανάλογη επαγγελματική εμπειρία στην ειδικότητα, πρόβλεψη που υπήρχε και στο νόμο 576/77 για τους εργαστηριακούς εκπαιδευτικούς κλάδου  ΤΕ01.

       Τα παραπάνω θα πρέπει να καθορίζουν επί της ουσίας τις «αναθέσεις των εργαστηριακών μαθημάτων», χωρίς υπεροχές, αποκλεισμούς και προτεραιότητες κλάδων, με βάση το «ποιος γνωρίζει τι» σε αντίθεση με την κανονιστικού τύπου, κάθε φορά απόφαση , του «ποιος διδάσκει τι» η οποία έχει πολλές φορές αποβεί καταστροφική για την λειτουργία των εργαστηρίων κατεύθυνσης. Η κατάταξη των εκπαιδευτικών στο ιεραρχικό (τυπικό) σύστημα των αναθέσεων, τους υποχρεώνει, σε αρκετές περιπτώσεις και προκειμένου να καλύψουν το διδακτικό τους ωράριό, να συμμετέχουν στο εργαστήριο και μάλιστα σε χώρους που ούτε καν έχουν συναντήσει στις σπουδές τους. Επειδή  σήμερα οι τεχνικές δεξιότητες εξελίσσονται και απαιτείται  συνεχή ανανέωση και επιμόρφωση στις νέες  τεχνολογίες, δεν μπορούν οι αναθέσεις να είναι μια υπόθεση δημοσιοϋπαλληλικής και γραφειοκρατικής ρουτίνας. Το πείραμα του ότι όλοι όσοι έχουν πτυχίο ΑΕΙ-ΤΕΙ , ανεξαρτήτως αν έχουν την απαραίτητη εμπειρία και δεξιότητα, είναι ικανοί να  διδάξουν την κάθε εργαστηριακή άσκηση, έχει αποτύχει, εις βάρος πάντα των ασκούμενων μαθητών και του αντίστοιχου εργαστηριακού εξοπλισμού.   

    Η πιστοποίηση των εκπαιδευτικών στη χρήση του εργαστηριακού εξοπλισμού για την παρουσίαση-επίδειξη και εξάσκηση των μαθητών, θα αποτρέψει τις μεγάλες φθορές του εργαστηριακού εξοπλισμού από αστοχίες χρήσης καθώς και την μη χρήση αυτού, λόγω άγνοιας, και θα συντελέσει στην αποφυγή ατυχημάτων τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των μαθητών, που ασκούνται στο εργαστήριο.

    Παράλληλα πρέπει να καθιερωθούν περιοδικές συναντήσεις ανά ειδικότητα σε επίπεδο περιφέρειας για την αποτίμηση των εργαστηριακών ασκήσεων με βάση το αναλυτικό πρόγραμμα, τον προγραμματισμό νέων ασκήσεων σε κάθε εργαστήριο κατεύθυνσης καθώς και την συγγραφή του ντοσιέ με φύλλα έργου, πράξεων, ηλεκτρονικού μέσου κ.λ.π. του εκπαιδευτικού εργαστηρίων και κάθε πληροφοριακού υλικού.  

    Επίσης με ευθύνη του Υπουργείου και πόρους από το ΕΣΠΑ  η άλλων. πηγών χρηματοδότησης να ξεκινήσουν προγράμματα επιμόρφωσης και κατάρτισης για την επαγγελματική και παιδαγωγική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών εργαστηρίων με προτεραιότητες στις νέες τεχνολογίες. Για παράδειγμα αναφέρονται η βιομηχανική Ρομποτική, Μηχανοτρονική, Ναυπηγική και αεροσκαφών, Ψηφιακή τεχνολογία, ήχου-εικόνας, Ηλεκτρικών  δικτύων, υπηρεσιών, αγροτικής παραγωγής και μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, ήπιων μορφών ενέργειας, πολιτισμικών  αγαθών καθώς και σε κάθε  άλλη  μορφή παραγωγικής απασχόλησης, που πρέπει να αναπτυχθεί ( τουρισμός, εξόρυξη λιγνίτη και ορυκτών καυσίμων κ.τ.λ.).

Η πιστοποίηση του εργαστηριακού προσωπικού στις κατευθύνσεις που απαιτούν περισσότερη ειδίκευση και συνεχή επιμόρφωση θα βελτιώσει την παρεχόμενη εκπαίδευση προς τους μαθητές και θα κρατήσει τα εργαστήρια ανοικτά και λειτουργικά.

ΠΡΟΣ

1.       ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

α) Γραφείο Υπουργού

α) Γεν. Δ/νση Προσωπικού Δ.Ε.

– Τμήμα Γ΄  dprb2@minedu.gov.gr

e-mail : dprb@minedu.gov.gr

β) Δ/ΝΣΗ ΤΕΕ

-  Δ/ντή Σπουδών και Εφαρμογής Προγραμμάτων του ΥΠΟΠΑΙΘ -Τμήμα Α΄

κ. Παπαδαντωνάκη Ανδρέα

t09tee07@minedu.gov.gr

γ). Πρόεδρο ΙΕΠ - proedros@iep.edu.gr

 ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ:

-          ΠΕΡ. Δ/ΝΤΕΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ

-          ΔΙΔΕ Χώρας

-          ΕΠΑΛ, Ε.Κ.

 Παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες